Paradoks

„Zakon Krańca Świata” tom 1 - recenzja

Maja Kossakowska to pisarka o ustalonej od lat renomie. Jej książek nie trzeba zachwalać, one same się bronią.

Stefan Darda „Czarny Wygon" tom 4: „Bisy II" - recenzja

Ostatnią przygodę z bohaterami „Czarnego Wygonu” zaczynałem z mieszanymi uczuciami.

Andrzej Pilipiuk „Raport z Północy” - recenzja

Tym razem klasyk polskiej fantastyki zaserwował coś zupełnie niezwiązanego z dziedziną, z którą jest na co dzień związany.

Jan Maszczyszyn „Światy Alonbee” - recenzja

„Światy Alonbee” Jana Maszczyszyna to drugi po „Światach Solarnych” tom „Trylogii Solarnej”.

Stefan Darda „Czarny Wygon" tom 3: „Bisy" - recenzja

Stefan Darda po raz kolejny wraca na Roztocze, by opowiedzieć dalsze losy bohaterów poznanych w „Słonecznej Dolinie” i „Starzyźnie”.

Andrzej Pilipiuk „Wilcze leże” - recenzja

Andrzej Pilipiuk przyzwyczaił nas do wydawania co pewien czas zbiorów opowiadań na poważnie, a więc niezawierających w sobie postaci Jakuba Wędrowycza.

Corina Bomann „Mechaniczne pająki” - recenzja

„Mechaniczne pająki” Coriny Bomann to książka niesłychanie nierówna.

Agnieszka Hałas „Teatr węży” tom 2: „Pośród cieni” - recenzja

„Pośród cieni” to drugi tom cyklu „Teatr węży” autorstwa Agnieszki Hałas.

Marko Kloos „Frontlines" tom 3: „Natarcie" - recenzja

Sierżant sztabowy Andrew Grayson ma dwa talenty: do szybkiego awansowania i pakowania się w kłopoty.

Nancy Kress „Próba ognia" – recenzja

Muszę przyznać, że nieco surowa ocena pierwszego tomu dylogii Greentrees Nancy Kress, czyli Ognia krzyżowego, wynikała z dość dużych oczekiwań, jakie miałem wobec tego utworu.

Stefan Darda „Czarny Wygon" tom 2: „Starzyzna" - recenzja

„Starzyzna”, czyli drugi tom napisanego przez Stefana Dardę cyklu „Czarny Wygon” podejmuje swoją akcję tuż po zakończeniu „Słonecznej Doliny".

Stefan Darda „Czarny Wygon" tom 1: „Słoneczna Dolina" - recenzja

„Słoneczna Dolina", czyli tom otwierający cykl „Czarny Wygon" autorstwa Stefana Dardy to książka pełna emocji.

Tullio Avoledo „Krucjata dzieci” - recenzja

Tullio Avoledo napisał powieść, która jest najmniej osadzona — wbrew pozornemu sztafażowi — w scenerii „Uniwersum Metro 2033” i w scenerii postapo ogółem.

Dmitry Glukhovsky „Tekst” - recenzja

Widok maluchów biegających z najnowszym modelem iPhone’a jest dla mnie co najmniej groteskowy.

Nancy Kress „Ogień krzyżowy” – recenzja

Brian W. Aldiss w klasycznym już dziś tekście O pochodzeniu gatunku: Mary Shelley pisze, że science fiction to poszukiwanie definicji człowieka.

Jakub Ćwiek „Zawisza Czarny” - recenzja

Jakub Ćwiek rozwinął jedną ze swoich drugoplanowych postaci w głównego bohatera powieści.

Philip K. Dick „Labirynt śmierci” - recenzja

Autor m.in. „Ubika” i „Bożej inwazji” słynął z błyskawicznego tempa pracy.

Ian Tregillis „Wojny alchemiczne" tom 3: „Wyzwolenie” - recenzja

Ian Tregillis nakreślił, a właściwie nakręcił – wszak mechaniczne byty nie są w tym kontekście bez znaczenia – literacką wizję, która zdumiewa.

Aneta Jadowska „Szamańskie tango” - recenzja

„Szamańskie tango” to drugi tom opowieści o Witkacym – policjancie, który w bonusie od przodków dostał geny szamanizmu.

„Mentalista Hitlera” - recenzja

„Zło zwycięża, gdy dobrzy ludzie nic nie robią”. Nie chcę w tym miejscu zanadto analizować słów przypisywanych obecnie Edmundowi Burke’owi.

„Komornik” tom 3: „Kant” - recenzja

Wszystko na świecie ma swój kres.

Chris Weitz „Młody świat” - recenzja

Problemem postapokaliptycznych książek dla młodzieży jest głównie to, że wszystkie są do siebie podobne i opierają się na podobnych założeniach.

Adrian Tchaikovsky „Dzieci czasu” - recenzja

Temat kontaktu międzyplanetarnego to jeden ze sztandarowych tematów SF.

Becky Chambers "Daleka droga do małej, gniewnej planety" - recenzja

„Daleka droga do małej gniewnej planety” to debiutancka powieść Becky Chambers, pierwotnie wydana dzięki funduszom zebranym za pośrednictwem platformy Kickstarter.

Dariusz Domagalski „Złowieszczy szept wiatru” - recenzja

Dariusz Domagalski w czwartym tomie cyklu krzyżackiego pt. „Złowieszczy szept wiatru” poszedł nieco innym tropem niż w trzech poprzednich częściach. Nie znaczy to, że jest gorzej.d

Dariusz Domagalski „Gniewny pomruk burzy” - recenzja

„Gniewny pomruk burzy” jest trzecim tomem cyklu krzyżackiego, który wyszedł spod ręki Dariusza Domagalskiego.

Rafał Kosik „Różaniec” – recenzja

To, co wzbudza największy podziw po lekturze powieści Różaniec Rafała Kosika to jej rozmach.

„Gar’Ingawi Wyspa Szczęśliwa” - recenzja

Fantasy to cudowny gatunek. Tak bardzo cudowny, że ulegają mu wszystkie środowiska, nawet... zakonne.

Kara Thomas „Mroczne zakamarki” - recenzja

Przeszłość lubi nam płatać figle, szczególnie jeśli wspomnienia są zniekształcone nerwami i doklejone pod pewną teorię.

Graham Masterton „Głód” - recenzja

Graham Masterton to autor, którego nie trzeba zachwalać ani nawet przedstawiać.

Lavie Tidhar „Stacja Centralna” - recenzja

„Stacja Centralna” to nazwa kosmoportu zlokalizowanego pomiędzy Tel Awiwem i Jaffą, gdzie rozgrywa się akcja powieści Laviego Tidhara.

Patricia Briggs „Znak kości” - recenzja

Czwarty tom z serii powieści o Mercedes Thompson „Znak kości” kontynuuje nieco cięższy styl zapoczątkowany w „Pocałunku żelaza”.

Agnieszka Hałas „Teatr węży” tom 1: „Dwie karty” - recenzja

„Dwie karty”, czyli pierwszy tom z cyklu „Teatr węży” Agnieszki Hałas zebrał brawurowe oceny i jest polecany przez wielu uznanych pisarzy.

Dariusz Domagalski „Aksamitny dotyk nocy” - recenzja

„Aksamitny dotyk nocy” jest drugim tomem cyklu krzyżackiego napisanego przez Dariusza Domagalskiego.

Scott Bergstrom „Okrucieństwo” - recenzja

„Okrucieństwo” Scotta Bergstroma to literacki debiut, przywołujący na myśl wszystkie te hollywoodzkie, sensacyjne, nieprawdopodobne historie w stylu „zabili go i uciekł”.

„Awantury na tle powszechnego ciążenia” – recenzja

Minęło już 11 lat od śmierci Stanisława Lema – najwybitniejszego polskiego twórcy science fiction, a zarazem sławnego publicysty, filozofa, słowem intelektualisty pełną gębą po lwowsko-krakowskiej szkole.

Marlon James „Księga nocnych kobiet” - recenzja

Opowieści o niewolnikach nigdy nie są wesołe, bo i jakże mogłyby takie być? Ich los znamy z książek i filmów, i nikt dziś nie ma wątpliwości, że sam fakt istnienia w nowożytnym świecie czegoś takiego jak niewolnictwo był i jest haniebny.