"Piąta fala": "Bezkresne morze" - recenzja
Wśród wszystkich zachwytów na temat książki „Piąta fala” Ricka Yanceya, byłam raczej osamotniona w swojej opinii negującej naukowo-fantastyczny charakter publikacji. Nie czekałam, tak jak wielu czytelników, z wypiekami na policzkach na pojawienie się kontynuacji cyklu traktującego o najeździe kosmitów na Ziemię.
„Monument 14” tom 3: „Wściekły wiatr” - recenzja
To, co dzieje się podczas wielkich katastrof, zawsze jest straszne. Jednak i to, co ma miejsce już po nich, gdy władze muszą uporządkować powstały chaos, bywa niemniej przerażające dla ocalałych z kataklizmu. Dzieje się tak szczególnie wtedy, gdy rząd lub wojsko realizują przy okazji jakieś własne cele, nie zważając przy tym na niczyje prawa.
"Diablo III: Nawałnica światła" - recenzja
Pradawne zło zostało odpędzone przez Nefalemów, ale czy aby na pewno? Niebo powoli podnosi się po ataku Diablo. Kamień dusz jednak dalej emanuje złą energią, tylko tym razem w królestwie niebios...
"Monument 14" tom 2: „Niebo w ogniu” - recenzja
Na co dzień o tym nie myślimy, ale prawda jest taka, że zostaliśmy rozpieszczeni i wydelikaceni przez cywilizację. Wszystko, czego potrzebujemy, mamy dosłownie na wyciągnięcie ręki – jedzenie, wodę, ubranie, leki, rozrywkę.... Mamy też względne poczucie bezpieczeństwa – no, w większości krajów. Co więc stanie się, gdy owo bezpieczeństwo zostanie nam odebrane?
Robert J. Szmidt "Łatwo być bogiem" tom 1: "Pola dawno zapomnianych bitew" - recenzja
„Łatwo być bogiem” nie jest, jak głosi blurb na okładce, „fantastyką w najtwardszej odmianie”, bo takowa mocno opiera się na naukach ścisłych i są one trwale powiązane z istotą książki. W „Łatwo być bogiem”, tak samo jak w sławetnej książce Strugackich, która stanowiła dla Szmidta wyraźną inspirację (do tytułu włącznie), cała fabuła opiera się na problemie etycznym, czy zawsze powinniśmy przeciwdziałać złu, jeżeli mamy ku temu środki.
John Lutz "Mister X" - recenzja
Myślałam, że twórczość Johna Lutza nie miała szans niczym mnie zaskoczyć. Sięgając po jego kolejną książkę spodziewałam się już dwutorowej narracji – jednej teraźniejszej, drugiej zabierającej czytelnika do przeszłości. Wiedziałam, że spotkam tych samych bohaterów, z którymi rozstałam się odkładając Mrok.
Joyce Carol Oates "Sourland" - recenzja
Sourland to książka trudna, bowiem jej autorka – Joyce Carol Oates nie jest pisarką prozy dla każdego. Ale Sourland to z cała pewnością pozycja, po którą warto sięgnąć. Czemu? Bo Oates jest mistrzynią krótkiej formy i pokazuje, że mrok i groza doskonale zadomowiły się w tym, co zwykliśmy zwać prozą głównonurtową.
Krzysztof J. Królas „Najmita” - recenzja
Ogarnięty wojenną pożogą świat chyli się ku upadkowi. Nie liczą się już państwa i armie - każdy walczy sam dla siebie; o pieniądze, o przetrwanie. Polanie i kozackie hordy ścierają się z Księstwem Szwabii, a Cyganie z Semarami zacierają ręce, czekając jak sępy na żer.
Stefan Darda "Czarny wygon. Bisy II" - recenzja
Każdemu, kto twierdzi, że Polacy nie potrafią napisać dobrej powieści grozy, należałoby odciąć język lub przynajmniej dostęp do Internetu. Powszechne przekonanie, że najgorsza powieść zagraniczna lepsza jest od najlepszej, jaką mógłby napisać Polak, najbardziej szkodzi naszej literaturze współczesnej, bo klasyka zawsze się jakoś obroni. Tymczasem Polacy nie są gorsi od innych nacji i potrafią pisać równie dobrze jak zagraniczni twórcy.
Naomi Novik "Temeraire" tom 1:"Smok Jego Królewskiej Mości" - recenzja
Anglia, czasy napoleońskie. Podczas jednej z morskich bitew, załoga angielskiego statku HMS Reliant przechwytuje francuski okręt. Okazuje się, że na pokładzie znajduje się cenny ładunek – jajo smoka gotowego do wyklucia. Los sprawia, że kapitan Will Laurence zostaje opiekunem zwierzęcia, którego nazywa Temeraire.
Elżbieta Cherezińska "Legion" - recenzja
Na temat polskiej historii napisano już tak wiele powieści, że wśród tego natłoku coraz trudniej znaleźć dzieło prawdziwe, wartościowe, nie próbujące zmieniać zastanej rzeczywistości. A jeśli pragnie się poruszyć temat kontrowersyjny, niesztampowy, poprzeczka jest jeszcze wyżej postawiona.
„Solomon Kane: Okrutne przygody” - recenzja
Zanim Conan porzucił swoją górzystą ojczyznę wyruszając na szlak chwały i krwi, a Kull zmierzył się z czyhającymi na jego tron przedstawicielami prastarej rasy, emocje czytelników magazynu „Weird Tales” rozpalał inny bohater powstały dzięki pisarskiej inwencji Roberta E. Howarda. Solomon Kane – bo o nim właśnie mowa – doczekał się właśnie polskiego wydania pełnej edycji swoich przygód.
"Monument 14" tom 1: "Odcięci od świata" - recenzja
Książek postapokaliptycznych było już mnóstwo, poczynając od nieśmiertelnego dzieła Neville'a Shute'a "Ostatni brzeg". Przeważnie są niezbyt optymistyczne, gdyż gdy jakieś wydarzenia poprzedza poważna katastrofa, to jest rzeczą jasną, że nie mogą być one zbyt cukierkowe. Zwykle czynnikiem sprawczym takiej katastrofy jest globalna wojna lub uderzenie meteorytu.
"Światłorodni" - recenzja
Zazwyczaj jest tak, że przeczytawszy pierwszą część jakiejś serii książkowej wiemy już, czy chcemy sięgać po dalsze pozycje z tego cyklu, czy też najchętniej darowalibyśmy sobie nawet tę pierwszą. Wszyscy pisarze tworzący własne, całkowicie nowe światy powinni pamiętać o tym, jak trudno jest przekonać czytelnika, by nie tylko nie żałował czasu poświęconego na lekturę, ale i chętnie sięgał po następne tomy.
Glen Cook "W okowach mroku" - recenzja
Ze wszystkich współczesnych pisarzy fantasy, tworzących w stylu Tolkiena, Glen Cook posiada chyba najlepszą opinię wśród czytelników i krytyków literackich. Trzeba przyznać, że jest ona w pełni zasłużona, gdyż ten bardzo płodny pisarz potrafi jak mało kto budować nastrój pokrewny tolkienowskiemu - oryginalny, nieco mroczny i bardzo tajemniczy.
George R.R. Martin "Światło się mroczy" - recenzja
Dawno, dawno temu – czyli w 1975 r. – George R. R. Martin zdobył nagrodę Hugo za opowiadanie „A Song for Lya”, historię miłosną rozgrywającą się w scenerii science fiction pomiędzy dwójką postaci noszącą imiona Lyanna i Robb. Choć imiona te znane są każdemu czytelnikowi „Gry o Tron”, nazwisko żadnego z bohaterów opowiadania nie brzmiało „Stark” – rzecz działa się w świecie podróży międzyplanetarnych i mocy psionicznych, pełnego ras i kultur rozwijających się w różnych punktach alternatywnego kosmosu.
"Waleczna i krucha" - recenzja
Myśląc o kobietach z przeszłych epok - oczywiście tych "dobrze urodzonych" - mamy zazwyczaj przed oczami obraz osoby delikatnej i całkowicie podporządkowanej mężczyznom, zgorzkniałej domowej jędzy lub w najlepszym razie cieszącej się względną swobodą rozwiązłej kusicielki. Tymczasem rzeczywistość była dużo bardziej różnorodna.
George R. R. Martin „Rycerz Siedmiu Królestw” - recenzja
Długość (jak do tej pory – pięć tomów) i zawiłość (ponad tysiąc znanych z imienia postaci) nie powstrzymały „Pieśni Lodu i Ognia” George’a R. R. Martina przed staniem się najpopularniejszym od lat cyklem fantasy. Być może sekretem popularności serii jest to, że odwieczna walka rozgrywa się w niej nie między Dobrem a Złem, lecz między Baśnią a Realizmem, dwiema potęgami, których starcie sprawia, że czytelnik nigdy nie wie, na jakich zasadach gra obserwowany przezeń świat.
Guillermo del Toro, Chuck Hogan „Wirus” - recenzja
Wampiry, owe słynne i krwiożercze niegdyś bestie, zwyczajnie spowszedniały, a ich charakterystyczne kły stanowią dziś częściej symbol erotyzmu niż znak grozy. Upiorna epidemia, z którą mamy do czynienia w „Wirusie”, pierwszej części trylogii Guillermo del Toro i Chucka Hogana, jest natomiast ciekawą (oby skuteczną) receptą na przywrócenie blasku stworom skąpanym w kałuży krwi, nie zaś pretensjonalnym morzu uczuć.
"Dramat na polowaniu" - recenzja
Kiedy mówimy o Antonim Czechowie, zwykle myślimy o nim jako o autorze znanych sztuk teatralnych, takich jak "Trzy siostry" czy "Wiśniowy sad". Tymczasem ten pisarz był również świetnym prozaikiem, który w swoich czasach znany był przede wszystkim z drukowanych w prasie opowiadań satyrycznych.
"Demonolog" - recenzja
Tematyka demoniczna od jakiegoś czasu dominuje wśród horrorów, a także książek fantasy. Nietrudno z tego trendu wywnioskować, że ludziom przejadły się już elfy i magowie, chcą czegoś nowego. Czy jednak można uznać demony, aniołów i samego Boga za "coś nowego"?
Tad Williams ”Szczęśliwa godzina w piekle" - recenzja
Wydaje się wam, że czytaliście już wszystko? Więc sięgnijcie po najnowszą powieść Tada Williamsa „Szczęśliwa godzina w piekle”. To z pewnością najoryginalniejsza, wykreowana z największym rozmachem wizja Piekła z jaką zetknąłem się w literaturze popularnej. A zarazem kontynuacja losów Bobby'ego Dollara, znanego już czytelnikom z pierwszej części cyklu „Brudne ulice nieba”.
"Honor Harrington": "Cień wolności" - recenzja
David Weber to jeden z najbardziej płodnych pisarzy s-f. Trudno powiedzieć, czy akurat w jego przypadku ilość idzie w parze z jakością - ma swoich zaciętych zwolenników i równie zakamieniałych przeciwników, ale można powiedzieć, że nikt nie pozostaje obojętny.
Graham Masterton „Infekcja” - recenzja
„Infekcja” to kontynuacja pierwszego cyklu Grahama Mastertona, zaczętego jeszcze w 1975 r. przez horror „Manitou”. Poszczególne części, zapewne z powodu dużego rozrzutu czasowego w ich wydawaniu, są ze sobą dość luźno powiązane, a łączą je zasadniczo dwie rzeczy – fałszywy jasnowidz Harry Erskine oraz całkowicie realny, nieumarły czarownik Misquamacus.
"Miasteczko Palokaski" tom 1: "Laura" - recenzja
Minęło już ponad dwadzieścia lat od czasu, gdy na małych ekranach święcił triumfy przebojowy serial „Miasteczko Twin Peaks” w reżyserii Davida Lyncha. Widzowie śledzili z zapartym tchem losy śledztwa w sprawie tajemniczej śmierci Laury Palmer, pozornie przeciętnej nastolatki z małego miasteczka.
Robin Cook "Komórka" - recenzja
iDoc to innowacyjna medyczna aplikacja na smartfona. Program na bieżąco monitoruje stan zdrowia użytkownika, wypisuje recepty, wysyła ostrzeżenia – jest czymś w rodzaju osobistego lekarza, z którym zawsze jest się w kontakcie.
"Smilla w labiryntach śniegu" - recenzja
Lód rzadko kiedy zaprząta umysł przeciętnego człowieka, chyba że złamie się na nim nogę lub zdarzy się coś w tym guście. Śnieg uważam za zimową dekorację lub kłopotliwy balast, którego trzeba się pozbyć. Tymczasem istnieją znawcy, dla których śnieg i lód są osobnym żywiołem, czymś niemal uduchowionym.
Kelly Creagh "Nevermore. Kruk" - recenzja
Podobno szkoła to coś przypominającego więzienie nikt sam nie decyduje o tym, z kim przyjdzie mu spędzić kilka lat życia. Nie ma większego problemu, jeśli w klasie lub szkole żyje się z innymi na przyjaznej stopie i ma się zgraną paczkę. Gorzej, kiedy okazuje się, że akceptacja ze strony grupy wymaga postępowania niezgodnie ze swoimi przekonaniami, a jedno kłamstwo może doprowadzić do zemsty i wykluczenia.
„Tożsamość Rodneya Cullacka” - recenzja
Fantastyka to trudny gatunek, szczególnie gdy autor chce, żeby była dopracowana w warstwie naukowej, a nie stanowiła jedynie zlepek fantasmagorii. W Ameryce popularny jest zwłaszcza jej nurt militarny, czyli przeniesienie w przestrzeń kosmiczną naszych ziemskich waśni.
John Lutz "Mrok" - recenzja
Moje pierwsze spotkanie z twórczością Johna Lutza nie było zbyt udane. Jego Seryjny zrobił na mnie średnie wrażenie, i choć nie mogłam uznać tej książki za słabą, to jednak jej mankamenty były dla mnie wyraźnie widoczne. Za to zupełnie inaczej prezentuje się Mrok, który również wyszedł spod jego pióra.
Alison Sinclair „Cieniorodni” - recenzja
Godny podziwu jest pisarz, który umie stworzyć niebanalny świat fantasy, szczególnie obecnie, gdy ten gatunek przeżywa okres największego rozkwitu. Jeszcze bardziej należy podziwiać takiego, co umie ciągnąć rozpoczętą w ten sposób opowieść nie zanudzając czytelnika i nie oscylując wokół wciąż tych samych spraw.
"Klub Ognia Piekielnego" - recenzja
Większość czytelników przywykła do tego, że kryminał jako gatunek powieści koncentruje się przeważnie na epoce współczesnej pisarzowi. Jednak nie zawsze tak bywa. Są autorzy kryminałów, którzy z upodobaniem osadzają akcję swej książki w wybranych przez siebie czasach przeszłych, co wymaga od nich dużej znajomości ówczesnych realiów.
„Kroniki Żelaznego Druida” tom 6: „Kronika wykrakanej śmierci” - recenzja
Jako że tysiącletni druid Atticus O'Sulivan ma niebywały talent do pakowania się w kłopoty, poprzez drażnienie bóstw z różnorakich panteonów, i tym razem udało mu się to znakomicie. Szósty tom serii „Kroniki Żelaznego Druida” to – tradycyjnie – mieszanka mitologii, komedii i sensacji w najlepszej urban fantasy od lat.
"Kłamca 2,5: Machinomachia" - recenzja
Proza Jakuba Ćwieka należy już chyba do kanonu polskiej literatury fantasy. Są tacy, którzy uważają go wręcz za geniusza, inni odsądzają go od literackiej czci i wiary. Jak to zwykle bywa, prawda leży pośrodku. Książki Ćwieka są dobrą lekturą na chwile odpoczynku, ale trzeba podkreślić, że nie dla wszystkich.
Jeff VanderMeer „Unicestwienie” – recenzja
Granica oddzielająca świat niezrozumiałych iluzji od tego, co znane i dostępne dla poznawczych władz rozumu, bywa czasem nie dość jasna – niekiedy beznadziejnie niedookreślona. Wydaje się, że właśnie tak przedstawiony problem stanowi podstawę do zrozumienia książki Jeffa VanderMeera - „Unicestwienie”. Pierwszy tom jego nowego cyklu wymyka się prostej klasyfikacji. Horror? Science-fiction? A może po prostu wariacja na temat klasycznej powieści przygodowej?
Terry Pratchett "Para w ruch" - recenzja
Technologia rozwija się szybciej, niż ktokolwiek pomyśli o jej rozwoju. Nagle, nie wiadomo skąd, pojawiają się kolejne wynalazki i w mgnieniu oka odmieniają nasz sposób myślenia, pracę, życie. A gdy już raz się objawią, okazuje się, że nie możemy bez nich funkcjonować. Mało tego – zastanawiamy się, dlaczego ktoś nie wpadł na ten pomysł wcześniej, przecież to takie oczywiste! Także na Dysku istnieją rewolucje przemysłowe. Terry Pratchett postanowił nas zabrać w opowieść pełną smaru, dymu i – przede wszystkim – pary.
„Miasteczko Zanesville” - recenzja
Motyw „cudownego dziecka” jest w literaturze znany od dawna. Nie tylko w literaturze. Znane są przecież liczne przykłady dzieci uzdolnionych w nadzwyczajny sposób, choć stosunkowo rzadko ich talenty przekładają się na osiągnięcia w dorosłym życiu.
Trudi Canavan "Złodziejska magia" - recenzja
"Złodziejska magia" to pierwszy tom trylogii "Prawo Millenium", napisanej przez Trudi Canavan. Autorka ta znana jest z takich cykli jak „Trylogia czarnego maga” (Gildia magów, Nowicjuszka, Wielki mistrz), „Era pięciorga” (Kapłanka w bieli, Ostatnia z dzikich, Głos bogów) oraz „Trylogia zdrajcy” (Misja ambasadora, Łotr, Królowa zdrajców).
"Wayward Pines. Szum" - recenzja
Po lekturze książki Wayward Pines. Szum przyszło mi na myśl skojarzenie ze Śpiączką Mastertona. O ile jednak ta druga mnie zawiodła, to książka Blake’a Croucha spełniła swoje zadanie i spędziłam przy niej pełne napięcia chwile.
Samantha Shannon "Czas żniw" - recenzja
W pierwszym tomie serii czytelnik zaznajomiony z prozą S. Collins, J.K. Rowling czy G. Orwella będzię miał okazję poznać świat, którego główną bohaterką jest Paige Mahoney, 19 letnia mieszkanka Londynu spowitego mgłą tajemnicy, a także siecią kryminalnych intryg.
„Kabalista z Pragi” - recenzja
Postać Golema nie cieszy się w literaturze (i ogólnie kulturze popularnej) tak znacznym „wzięciem” jak chociażby twór doktora Frankensteina, a zwłaszcza wampiry reinterpretowane po wielokroć na kartach trudnej do zliczenia liczby powieści, gier i komiksów (o filmach nie wspominając). A jednak co jakiś czas pojawia się autor usiłujący zmierzyć się z tą bez cienia wątpliwości fascynującą legendą. Ostatnimi czasy do ich grona dołączył również żydowski pisarz Marek Halter.
Suren Cormudian "Dziedzictwo Przodków" - recenzja druga
Były żołnierz i magister psychologii Suren Cormudian serwuje nam powieść w tonacji militarnej postapo, nawiązującej fabułą do II wojny światowej i poniemieckich umocnień.
Rafał Dębski „Światło cieni” - recenzja
Przyszłość. Grupa naukowców pod dowództwem komandora Reubena Vaybara prowadzi badania na planecie Cronnie. Z pozoru standardowa misja nieoczekiwanie przybiera inny obrót. Załoga kłóci się między sobą, piloci widzą tajemnicze cienie, a jeden z naukowców zapada na dziwną chorobę. Wkrótce i z Vaybarem zaczynają dziać się niepokojące rzeczy…
„Taniec z czarownicą” - recenzja
Nigdy nie zachwycała mnie literatura kobieca - ta w ścisłym tego słowa znaczeniu, czyli opowieści o życiu codziennym „matek, żon i kochanek”. Nudzą mnie śmiertelnie różne „Bridget Jones” czy szaleńczo popularne książki Katarzyny Grocholi.
"Powidoki" - recenzja
"Powidoki" Marty Magdaleny Lasik, zbiór psychodelicznych opowiadań, to książka nie poddająca się zwykłym ocenom. Ciężko byłoby napisać o niej jakąś tradycyjną recenzję w taki sposób, by brzmiała ona sensownie. To zbiór przełożonych na słowa, migawkowych ujęć ludzi i zdarzeń, nie mających nic ze sobą wspólnego, poza bezsilnością w obliczu losu.
Oliver Sacks „Halucynacje” - recenzja
Seriale o lekarzach i pielęgniarkach biją dziś wszelkie rekordy popularności. Nawet ci, którzy ich nie lubią, muszą przyznać że one wszystkie, od „Doktora Kildare'a" aż po „Doktora House'a", mają ogromną rzeszę zwolenników.
Terry Goodkind „Trzecie królestwo” - recenzja
Cykl „Miecz prawdy" liczył sobie dotąd trzynaście tomów. Wielbiciele twórczości Terry'ego Goodkinda czekają na tom piętnasty, delektując się na razie czternastym, noszącym tytuł „Trzecie królestwo". Do wyboru mają też serial telewizyjny, który - choć dość udany - nie dorównuje zdaniem znawców wersji książkowej.
„Krystyna Skarbek - królowa podziemia czy zdrajczyni?" - recenzja
Znawcy i badacze literatury szpiegowskiej zazwyczaj nie mają wątpliwości: Vesper Lynd z kart „Casino Royale" - pierwszej powieści o przygodach Jamesa Bonda - posiadała swój pierwowzór w świecie rzeczywistym. Była nią Krystyna Skarbkówna, Polka w służbie wywiadu jego królewskiej mości Jerzego VI.
