Soundtrackowy Hall of Fame: Legends of the Fall

Autor: Maciej "Levir" Bandelak Redaktor: Levir

Dodane: 01-08-2009 14:46 (1 sie 2009, 14:46:55)

Korekta: Motyl

Lata 90-te ubiegłego wieku były dla Jamesa Hornera niewątpliwie najlepszymi w dotychczasowej, kompozytorskiej karierze. To właśnie w tamtej dekadzie stworzył swoje wybitne, najbardziej zapadające w pamięć partytury - m.in. do Walecznego serca, Apollo 13, Maski Zorro czy do animowanego filmu – Władca księgi. Za muzykę do Walecznego serca otrzymał nominację do Oskara, lecz już rok wcześniej Horner napisał godną najwyższych pochwał muzykę, która zawiera w sobie równie piękne melodie co w filmie Mela Gibsona.

Mowa tutaj o dramacie obyczajowym w gwiazdorskiej obsadzie z Anthony Hopkinsem, Bradem Pittem i Julią Ormond na czele. Wichry Namiętności opowiadają historię rodziny Ludlow, jej nestora - pułkownika Ludlow, który opuścił armię, by rozpocząć spokojne życie na farmie w Montanie, jego trzech synów - Alfreda, Tristana i Samuela oraz narzeczonej najmłodszego z braci - Susanny. To właśnie Susanna jest przyczyną całego dramatyzmu. Nie trudno zgadnąć, że amory do niej będą prawić wszyscy trzej bracia.

James Horner współpracował wcześniej z reżyserem Edwardem Zwickiem przy wojennym dramacie Chwała z 1989 roku, współpraca ta układała się na tyle dobrze, że Zwick zaproponował Hornerowi stworzenie muzyki do Wichrów Namiętności i kompozytor wywiązał się z tego zadania na medal. Mistrzostwo Hornera w tym filmie polega na stworzeniu przejmującego tematu głównego, który dzięki niewielkim zabiegom zamienia się z lirycznego w dramatyczny. Już pierwsza ścieżka na albumie - Legends of the Fall - daje nam odczuć całą podstawę muzyczną tego filmu. Początek wykonany przez solistę grającego na tradycyjnym japońskim instrumencie shakuhachi (rodzaj drewnianego fletu) będzie później pojawiał się w wojennych scenach. Dalej utwór przechodzi w... Johna Barry'ego i jego Tańczącego z wilkami. Nie jest to bynajmniej zarzut. Skojarzenia tej melodii nasuwają się same - piękna, powolna melodia wygrywana na skrzypcach, od razu kojarzy nam się z przestrzeniami, spokojem i naturą.

Drugim najważniejszym utworem jest kolejny - The Ludlows - czyli temat rodziny Ludlow. Równie piękny i melancholijny, najpierw wygrywany na fortepianie, później na skrzypcach. Te dwa tematy są osią całej ścieżki, czasem przeplatają się ze sobą, czasem występują osobno. Cały czas jednak pojawiają się, by przypominać nam o tym, że to właśnie rodzina Ludlow i jej namiętności są tu głównymi bohaterami tej opowieści. Każdy z braci ma swoje muzyczne motywy, nie są one jednak wyraźnie zaznaczone, zwykle bowiem szybko zostają zagłuszone przez główny temat rodziny.

Najmocniej zaakcentowany jest temat Tristana, średniego z braci, gdyż to na nim ostatecznie skupia się akcja, na jego uczuciach i emocjach. Najbardziej słychać to w The Changing Seasons - Wild Horses - Tristan's Return, gdzie zilustrowany jest emocjonalny dualizm Tristana - porywczość, niemal dzika natura jego osobowości z opiekuńczością i łagodnością.

Wichry namiętności to nie tylko dramatyzm miłości, ale także i dramatyzm śmierci. I ta strona musiała otrzymać odpowiednią ilustrację muzyczną. Off the War dopiero zapowiada nam przyszłe wydarzenia. Trzej bracia podejmują decyzję (wbrew woli ojca) o udaniu się na wojnę. Mamy więc ponownie temat rodzinny, lecz wraz z upływającym czasem utworu, staje się on coraz silniejszy, coraz to bardziej patetyczny, co ilustruje nam wyidealizowaną myśl o wojennych trudach, gdzie młodzi chłopcy mają dokonać bohaterskich czynów, nie wiedząc tak naprawdę jakim okropieństwem wojna jest. To the Boys jest niejako preludium przed kolejnym utworem Samuel's Death, wprowadza już cięższą atmosferę, choć nadal przewijają się w nim melancholijne dźwięki tematu rodziny Ludlow. Wreszcie, ponad ośmiominutowa wojenna suita, pełna dynamiki, uderzeń kotłów, perkusji oraz mocno brzmiącej sekcji smyczkowej, a także wspomnianego powyżej shakuhachi. Wszystko to tworzy dramatyczną ilustrację wojennej zawieruchy, w której to na rękach Tristana ginie najmłodszy z braci, Samuel. W podobnym klimacie utrzymane są te utwory (w szczególności poprzez użycie shakuhachi), gdzie śmierć przechadza się po ekranie (Farewell/Descent into Madness, Isabel's Murder, Recollections of Samuel i Revenge - na bazie tego ostatniego powstał z kolei Revenge z Walecznego serca). Ostatni utwór na płycie - Alfred, Tristan, The Colonel, The Legend... jest ponad piętnastominutowym zbiorem poprzednich motywów i tematów, który kończy dramatyczną opowieść (zawiera się w nim cudnie wygrany temat rodziny na solowe skrzypce).

Elegancja, z jaką muzyka brzmi w filmie, jest jedną z jej najmocniejszych stron. Wspaniale ogląda się sceny ilustrowane tą piękną partyturą. Samo brzmienie jest równe przez cały czas, co jest zasługą Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej prowadzonej przez Thomasa Pasatieri i Dona Davisa. Jeśli ktoś szuka czegoś pomiędzy Tańczącym z wilkami a Walecznym sercem to Wichry Namiętności są właśnie dokładnie tym, co warto odnaleźć. Na rynku, oprócz standardowego wydania funkcjonuje również wyizolowana ścieżka dźwiękowa z DVD, będąca nieco dłuższa od wersji podstawowej.

Jak większość tego typu ścieżek, muzyka ilustracyjna w niej zawarta świetnie nadaje się do wykorzystania na sesjach. Może w nieco mniejszym stopniu część dramatyczna, bowiem dość diametralnie zmienia się jej wyraz, lecz jeśli chodzi o temat główny to pasuje jak ulał do zilustrowania spokojnych chwil czy przejażdżek po pięknym krajobrazie. A wręcz można by zastosować ten sam zabieg co w filmie i zilustrować tym tematem RPGową rodzinę Ludlow z jej namiętnościami i dramatyzmem, w które wplątani zostaną gracze.

Muzyka w filmie: 5/5

Muzyka na płycie: 4/5

Muzyka na sesjach: 4/5