Pięćdziesiątka Sławomira Zajączkowskiego!

W sposób nad wyraz szczególny miło nam poinformować, że dziś właśnie swoje urodziny obchodzi Sławomir Zajączkowski, ceniony scenarzysta, badacz dziejów i teorii komiksu, a także pomysłodawca oraz redaktor magazynu „Komiks i my”. Tym bardziej że rzeczony niejednokrotnie gościł na „łamach” naszego portalu.
 
Sławomir Zajączkowski urodził się 17 maja 1971 r. Jako wielbiciel kultury popularnej nie mógł rzecz jasna uniknąć zauroczenia komiksem. Tym bardziej że na czas jego wczesnej młodości przypadły inicjatywy Krajowej Agencji Wydawniczej (m.in. magazyn „Relax”), jak również Sportu i Turystki (np. seria „Pilot Śmigłowca”). Debiutował natomiast na łamach poznańskiego „AQQ” (nr 9/1995) prezentując zarówno publicystykę (m.in. refleksja na temat komiksowej adaptacji „Wiedźmina” w wykonaniu Macieja Parowskiego i Bogusława Polcha), jak i autorskie komiksy. Jednorazowo udzielał się także w magazynie „Kontra”, a następnie już jako autor scenariuszy do pełnowymiarowych fabuł: „Pamiętamy: Biała Podlaska 1939-1945” z Andrzejem Fonfarą (2008) oraz „Jedną nogą w grobie” (magazyn „Templum Novum” nr 9 z listopada 2009 r.) we współpracy z Krzysztofem Burdonem i Arturem Suchanem.
 
Przełomem w jego aktywności okazała się dlań kooperacja z Krzysztofem Wyrzykowskim, jednym z filarów wzmiankowanej „Kontry”. Mowa tu o wydanym nakładem Instytutu Pamięci Narodowej albumie „Łupaszka. 1939 r.” (2009), którego bardzo korzystny odbiór zainicjował trwającą do dziś (do tego z dużym powodzeniem) działalność tej instytucji właśnie na komiksowej niwie. Od tamtej pory duet Zajączkowski/Wyrzykowski zaproponował kilkanaście albumów zaprezentowanych pod szyldem serii „Wilcze tropy” oraz „W Imieniu Polski Walczącej”, a także jako osobne przedsięwzięcia osadzone w okresie zmagań w obronie odzyskanej w roku 1918 niepodległości („Pochód zimowy 1918-1920: Epopeja 5. Dywizji Syberyjskiej”, „Bitwa Warszawska 1920”).
 
Ponadto uznanie Zajączkowski zdobył sobie powstałą dzięki współpracy z Hubertem Czajkowskim serią „Lux in tenebris”, a także takimi autorami jak m.in. Jakub Kijuc („Ale w radiu nic nie mówili”). Na szczególną uwagę zasługują jego realizacje powstałe na potrzeby wspominanego magazynu „Komiks i my”; do tego zarówno w roli scenarzysty (vide „Lucja” z Markiem Baranowskim), jak i badacza/krytyka (znakomity numer dwunasty poświęcony zaczątkom komiksowego medium na ziemiach polskich).
 
Album „Korfanty” czy krótkie formy prezentowane w miesięczniku „Historia Do Rzeczy” (oba przedsięwzięcia także do spółki z Wyrzykowskim) – tę „wymieniankę” można byłaby jeszcze kontynuować. Tymczasem wypada życzyć jubilatowi niesłabnącej weny twórczej, wesołości, radości i artystycznego/naukowego rozwoju z nie mniejszym rozmachem niż do tej pory! Przy czym sto lat to oczywiście za mało!