„Rekiny wojny” - recenzja

Bohaterom nowego filmu Todda Phillipsa zamarzył się duży zysk. Porzucili swe dotychczasowe zajęcia, warto dodać mało dochodowe, aby stać się rekinami finansjery i zarabiać na wojnie. Bułka z masłem, jak mawiają. Jednak czy aby na pewno?

Handel bronią to intratny interes. Na świecie jest mnóstwo lokalnych konfliktów, gdzie dostarczyciele broni, amunicji i wojskowego asortymentu są witani niczym zbawiciele. Nie przeszkadza im często przypinana łatka handlarzy śmiercią. Jeśli nie oni, to kto inny wziąłby się za ten biznes, a pieniądze leżą w punktach zapalnych na świecie, trzeba tylko odrobiny wysiłku, by się schylić i je podnieść. Tak właśnie myśleli bohaterowie Rekinów wojny, czyli David Packouz i Efraim Diveroli.

Dwaj młodziacy z Miami wykorzystali lukę w prawie, by zostać dostarczycielem uzbrojenia dla amerykańskiej armii. Przebojowy i wulgarny Diveroli ściąga swojego kumpla z dzieciństwa, Davida Packouza, obecnie będącego masażystą, do spółki. Obaj przeczesują Internet w poszukiwaniu przetargów na dostarczanie broni. Wygrywają je, kombinują kałachy, amunicje czy inny asortyment, dostarczają armii i zgarniają kasę. Proste? Na papierze na pewno, ale w rzeczywistości ten biznesplan ma więcej dziur niż drzwi przeszyte serią z kałasznikowa. Europa środkowa czy bliski wschód to kopalnia broni, ale też niebezpieczny teren do interesów, łatwo się potknąć zwłaszcza jak się chce pracować zdalnie, a większość roboty zrzuca na lokalnych mieszkańców Albanii.

Film Todda Phillipsa obnaża absurd całej sytuacji, która przecież się wydarzyła, a dwóch cwaniaków nieomal wystrychnęło na dudka amerykańską armię. Pokazuje to z jednej strony nieszczelny system, z drugiej desperację Wujka Sama. Wszystko utrzymane w absolutnie fantastycznym satyrycznym sztafażu z dwójką wyśmienitych kreacji. To duet Miles Teller i Jonah Hill rządzi niepodzielnie na ekranie. Jeden gra wyciszoną głowę rodziny, drugi jest prawdziwym Wezuwiuszem energii, który płynie poruszając się między prawnymi kruczkami, udowodnił, że system przetargów jest nieszczelny i dość niebezpieczny dla samej armii.

Rekiny wojny cechuje dynamiczny montaż, a także wprawne połączenie sensacji i komedii. W tym drugim gatunku Phillips nie ma sobie równych i może dlatego produkcję można oglądać nieco z przymrużeniem oka, a nadal sprawia ona dużo frajdy. Mocne kreacje aktorskie, historia z życia wzięta opowiedziana z polotem i pazurem pozwala spędzić rozkoszne dwie godziny w kinie. Rekiny wojny to bez wątpienia jeden z lepszych filmów tego lata, którego nie warto przegapić.

Ocena: 7/10

Tytuł: „Rekiny wojny” 

Reżyseria: Todd Phillips

Scenariusz: Stephen Chin, Todd Phillips, Jason Smilovic

Na podstawie powieści Ernesta Cline'a

Obsada:

• Jonah Hill
• Miles Teller
• Ana de Armas
• Kevin Pollak
• JB Blanc
• Shaun Toub
• Patrick St. Esprit

Muzyka: Cliff Martinez

Zdjęcia: Lawrence Sher

Montaż: Jeff Groth

Scenografia: Jonathan Carlos

Kostiumy: Michael Kaplan

Czas trwania: 114 minut

 Dziękujemy Cinema City za udostępnienie filmu do recenzji.