Osamu Tezuka „Pieśń Apolla" tom 2 - recenzja

Tułaczka przez czas i przestrzeń Shougo Chikaishiego wciąż trwa, a z nią doświadczanie miłości i towarzyszącego jej cierpienia. Każde nowe spotkanie pozwala ujrzeć mu inne oblicze tego uczucia i nawet jeśli nie jest tego w pełni świadomy, pozostawia na nim swój ślad, zmienia jego poglądy i nastawienie na to, co do tej pory nienawidził.

Drugi tom „Pieśni Apolla” ma trochę inny układ niż pierwsza odsłona cyklu. Zamiast wielu historii, wrzucania bohatera co chwilę w inną sytuację, dostajemy tutaj dłuższe przygody. Wciąż do końca nie wiemy, czy to, czego doświadcza Shougo to jego wizje, czy naprawdę kara zesłana przez mitycznych bogów, ale nie przeszkadza nam to jednak w odbiorze tej opowieści, śledzeniu zmian, jakie zachodzą w głównym bohaterze. Po niepewności, w której zostawił nas pierwszy tom trafiamy wraz z Shougo do całkiem innego świata, do przyszłości. Format, jaki przyjmuje historia znacznie odbiega od tego, co widzieliśmy dotychczas. Większość przygód Chikashiego rozgrywała się w jego teraźniejszości bądź przeszłości.

Tym razem Osamu Tezuka pchnął rozwój wypadków w całkiem inne rejony, pokazując swój niesamowity kunszt jak i wizjonerstwo. Opowieść „Królowa Sigma”, obejmująca ponad połowę drugiego tomu, dzieje się w świecie, w którym ludzi wypychają z życia stworzeni sztucznie syntetycy. Uważają się za lepszych, gdyż nie sprowadzą na świat takich zagład jak te, które przynieśli ich poprzednicy, w pogoni za konsumpcjonizmem zatruwając własne środowisko. Nie zrobią tego, gdyż nie znają uczuć, a to właśnie one napędzają ludzi do ich czynów.  Shougo trudno odnaleźć się w tym innym świecie, szybko jednak zostaje wplątany w ruch oporu, który chce zabić królową syntetyków. Tylko jak to zrobić, jeśli w świecie, gdzie istnieje klonowanie każdego można ożywić? I co zrobi Shougo, gdy to jego ktoś poprosi, aby pokazał co to jest prawdziwa miłość? Jak wytłumaczy coś, czego sam do końca jeszcze nie pojął?

Jeśli komuś po przeczytaniu pierwszego tomu wydawało się, że historia, która co chwilę zmienia otoczenie i tak do końca nie wiadomo dlaczego, jest zbyt chaotyczna, to po lekturze kontynuacji wszystko nabiera sensu. Kolejne wydarzenia, doświadczenia, pozwalały Shougo ewoluować, aby w końcu potrafił zrozumieć to, czego nigdy nie doświadczył, miłość i jej różne oblicza. Wszystko zostało precyzyjnie poprowadzone przez kolejne przygody, a ich różnorodność sprawiła, że z ciekawością śledziliśmy losy głównego bohatera. Zwieńczenie jego poszukiwań doskonale widać w ostatnim zamykającym historię rozdziale, gdzie przyjdzie mu zrozumieć, że miłość to uczucie, które potrafi przekroczyć granicę życia i śmierci. Podróż Shougo tak naprawdę się nie kończy, a dopiero rozpoczyna. Za swoje występki wciąż będzie doświadczał miłości i ją tracił.

Osamu Tezuka umiejętnie wplata w historię elementy mitologii, przywołuje mit o Apollu, balansuje między rzeczywistością a fantastyką. Ukazuje nam poważną historię o zrozumieniu najważniejszego w życiu uczuciu – miłości, a czyni to na podstawie zagubionego chłopca, wrzuconego w wir różnorodnych wydarzeń. Czyni to wszystko w sposób lekki, ale przemyślany. Wplatając w historię przykłady skłaniające do przemyśleń i refleksji. Mając jeszcze na względzie to, kiedy powstała ta historia, zwłaszcza epizod osadzony w przyszłości, wizje autora zaskakują. Bez problemu mówi o rzeczach, nad którymi świat miał się dopiero zacząć zastanawiać. Dodając do tego charakterystyczne dla Tezuki rysunki, jego pełne dynamiki kadrowanie otrzymujemy dzieło, po które naprawdę warto sięgnąć. „Pieśń Apolla” to nie tkliwa opowieść o miłości, kończąca się happy endem, a trudne poszukiwanie tego, co w życiu najważniejsze. Zdecydowanie polecam.

Tytuł: "Pieśń Apolla" tom 2

• Scenariusz: Osamu Tezuka
• Rysunek: Osamu Tezuka
• Wydawnictwo: JPF
• Liczba stron: 280
• Format: A5
• Oprawa: miękka w obwolucie
• Papier: offsetowy
• Druk: cz.-b.
• Wydanie: I
• Data wydania: 02.2016 r.
• Cena: 33,90 zł

Dziękujemy wydawnictwu JPF za udostępnienie egzemplarza do recenzji.