Elżbieta Jabłońska i He Chengyao "Próba rozmowy" - wystawa w Galerii Labirynt

30. 06. (czwartek) godz. 19.00, ul. Grodzka 5a, Lublin

wystawa czynna do 31. 07. 2011

Każdy, kto przyniesie zbędne przedmioty z własnej piwnicy i ułoży je na wystawie Elżbiety Jabłońskiej, otrzyma egzemplarz Niezbędnika Lubelskiego sygnowanego przez artystkę. Akcja rozpocznie się podczas wernisażu i będzie kontynuowana do wyczerpania zapasów. W drodze wymiany, dzień po dniu, będzie powstawała ekspozycja - swoista kolekcja przedmiotów podarowanych artystce przez mieszkańców Lublina. Przedmioty niezbędne zostaną zastąpione zbędnymi, takimi, których można się pozbyć, bo zagracają piwnice. Wystawa jest pierwszym tak dużym pokazem Elżbiety Jabłońskiej w Lublinie. Zostaną na nią wykorzystane zabytkowe podziemia w kamienicy przy ulicy Grodzkiej 5a. Lokalizacja bardzo dobrze odpowiada upodobaniom artystki, która wychodzi poza tradycyjne miejsca prezentacji sztuki i woli, by to sztuka znajdowała ludzi, a nie odwrotnie. Artystka bardzo często gra z konwencją ekspozycji i stereotypami dotyczącymi obyczajów życia artystycznego. W Lublinie Jabłońska dotyka tematu robienia zapasów i przetrwania w mieście. I wcale nie musi dotyczyć ono wielkiej katastrofy; przetrwanie może odnosić się do zwyczajnego życia i ekonomicznych warunków egzystencji zwykłych ludzi.

...

Wystawa He Chengyao to pierwsza polska prezentacja prac fotograficznych i wideo znanej chińskiej artystki średniego pokolenia. Chengyao zasłynęła w 2001 roku interwencją na wystawie niemieckiego artysty na Wielkim Chińskim Murze, kiedy to z odkrytymi piersiami przeszła wśród tłumu ludzi i rzeźb, tworząc jednocześnie jedną z pierwszych feministycznych manifestacji w Chinach i stając się zarazem rodzajem żywego dzieła sztuki. Od tej pory artystka rozwija własną koncepcję sztuki jako bazującej na odniesieniach biograficznych i koncepcji uzdrawiania, pomagania, współczucia. Artystka interesuje się szczególnie osobami znajdującymi się na marginesie dynamicznie rozwijającego się chińskiego społeczeństwa. Tworzy filmy dokumentujące egzystencję żebraków i biedaków w wielkim mieście, filmowe obrazy pokazujące sytuację dzieci z biednych rodzin czy rodziny, w których ktoś jest dotknięty chorobą psychiczną . Zrozumienie artystki wobec osób nie potrafiących nadążyć za wymogami kapitalistycznej rzeczywistości dochodzi do tego stopnia, że organizuje ona akcje sprzedaży własnej duszy na aukcjach, by uzyskane pieniądze przeznaczyć na potrzeby biednych dzieci ich rodzin.

...

Wystawa "Próba rozmowy" ma charakter eksperymentu. Jest zaproszeniem do dialogu dwóch artystek z różnych stron świata, które nigdy wcześniej nie spotkały się ze sobą. Podejście obu do tworzenia sztuki, mimo różnych kultur, z których się wywodzą, ujawnia podobieństwa. Obie traktują sztukę jako sposób na pomaganie ludziom, obie wykorzystują w swojej twórczości elementy autobiograficzne, twórczość obu bywa odczytywana przez pryzmat feminizmu i sztuki krytycznej w stosunku do rzeczywistości.