Recenzja książki "Wojna Balonowa" Romualda Pawlaka

Muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie czytałem żadnego tekstu Romualda Pawlaka. Między innymi znaczy to, że nie miałem okazji zapoznać się bardziej wnikliwie (choć pobieżnie jak najbardziej) także z pierwszą częścią cyklu o Pogodniku Trzeciej Kategorii - "Czarem i smokiem". Ma to jednak też swoje plusy, bo do lektury "Wojny Balonowej" podchodziłem zarówno bez żadnych oczekiwań, jak i bez uprzedzeń.

Książka rozpoczyna się przedstawieniem dramatis personae, co uważam za bardzo trafiony pomysł. Mamy więc możliwość zapoznania się z najważniejszymi postaciami powieści w telegraficznym skrócie. Dla osób, które lekturę pierwszego tomu mają za sobą będzie to, co najwyżej, miłe odświeżenie pamięci, natomiast dla czytelników, którzy po raz pierwszy sięgają po książkę z tego cyklu taki skrót jest jak znalazł.

Na samym początku poznajemy dwóch głównych bohaterów książki - Rosselina i Filippona. To właśnie dzięki temu pierwszemu cykl ma taką nazwę, jaką ma [Pogodnik Trzeciej Kategorii], albowiem jak nietrudno się domyśleć, Rosselin jest magiem pogody posiadającym najniższą, trzecią kategorię. Postać Filippona jest jeszcze bardziej niezwykła, gdyż bohater ten jest... smokiem. I to z całym dobrodziejstwem inwentarza - ogonem, łuskami i skrzydłami (na których jednak latać nie potrafi). Z nimi to przyjdzie przeżyć nam niejedną szaloną przygodę.

Generalnie wszystkie postacie nakreślone są w całkiem sympatyczny sposób. Mają swoje charaktery i przynajmniej starają się wyróżniać z tłumu. Wątpliwości można mieć co do zachowań niektórych postaci z "wyższych kręgów", ale trzeba odrobinę przymknąć na to oko - głównie ze względu na humorystyczny aspekt książki.

Rozdziały podzielone są w taki sposób, że każdy z nich stanowi coś w rodzaju krótkiego opowiadania. Wszystkie połączone są jednak ze sobą osią fabularną, którą są poszukiwania Smoczego Miasta przez Filippona i starania Rosselina o zdobycie upragnionej Drugiej Kategorii Pogodnickiej. W międzyczasie obaj bohaterowie umilają sobie czas pakowaniem się w tarapaty, z których z reguły wychodzą obronną ręką.

Humor w tym dziele jest średnich lotów, a większość gagów to dowcipy sytuacyjne. Niektóre momenty powieści są absurdalne (chociaż w pozytywnym tego słowa znaczeniu) i przypominają trochę Pratchettowski Świat Dysku. Inna sprawa, że Rosselin odrobinkę przypomina nieudacznika: maga Rincewinda. Smok natomiast nie przypomina Bagażu ani trochę.

Co mi się nie spodobało w stylu pisania autora, to brak szerszych opisów miejsc i postaci. Można odnieść momentami wrażenie, że dwór, na którym dzieje się większość wydarzeń jest zawieszony w próżni. Co prawda bohaterowie poruszają się od czasu do czasu po mieście, a nawet wychodzą poza jego granice, ale wygląda to trochę jakby przenosili się z punktu A do punktu B. Znaczna większość tekstu to dialogi, opisy wydarzeń (które swoją drogą wciąż i wciąż gnają naprzód), bądź też humorystyczne komentarze ze strony autora. Czytelnik pozostawiony jest więc niejako sam ze swoją wyobraźnią i jakoś musi sobie poradzić.

"Wojna Balonowa" to powieść lekka, łatwa i miejscami nawet całkiem przyjemna. Kolejne rozdziały wręcz połyka się jeden po drugim i ani się obejrzy, a już dochodzi się do samego końca. Przyzwoita dawka humoru, zabawne wydarzenia i postacie to niewątpliwe atuty tej pozycji, nie pozbawionej jednak mniejszych uchybień. Jednym słowem - dobra lektura na coraz dłuższe jesienne wieczory.

Andrzej 'Ejdżej' Jakubiec

Tytuł: Wojna balonowa. Pogodnik Trzeciej Kategorii - tom 2

Autor: Romuald Pawlak

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Rok i miejsce wydania: 2006, Lublin

Liczba stron: 328

Wymiary: 125 mm x 195 mm

Okładka: Miękka 

_{Redakcja i korekta: Nenedhel}