Znani i wielcy reżyserzy - Wes Craven

Urodzony 02.08.1939 w Cleveland w stanie Ohio w USA.

Studiował literaturę angielską by ostatecznie ukończyć psychologię. W życiu zawodowym początkowo zadowalał się rolą nauczyciela, szybko jednak oddał się bardziej pociągającej roli reżysera.

Kolejnym znanym i wielkim reżyserem jest Wes Craven – być może, część osób się z tym nie zgodzi, części to nazwisko nic nie powie, jednakże miłośnicy horrorów i thrillerów doskonale znają tego pana. Przez wielu uważany jest za króla horroru. Wes Craven to nie tylko reżyser, ale i scenarzysta, który wniósł całkiem sporo do świata kina. Jest bowiem ‘ojcem’ kultowej już postaci Freedy'ego Kruegera, którego poznaliśmy w ‘Koszmarze z ulicy Wiązów’. Był on także jednym z pierwszych, o ile nie pierwszym, który złamał zasadę horrorów, polegająca na zniszczeniu zła. Wówczas było to nietypowe, zaskakujące i kontrowersyjne, jednakże naśladownictwo tego schematu doprowadziło do powstania swoistej gałęzi horrorów, w której bohaterem staje się czarny charakter. Sam Craven w jednym z wywiadów udzielonych po premierze ‘Krzyku’ ubolewał nad tym faktem. Uważa on bowiem, że horrory to sposób na walkę widza z lękami. Oto na ekranie pojawia się zagrożenie, które reprezentuje lęki oglądającego, jest również bohater, który unikając pułapek, przy pomocy inteligencji, inwencji i wiedzy, oraz mobilizacji pokonuje owo ‘zło’. Rola horroru jest zatem swoistym katharsis, oczyszczeniem się z lęków, odnalezienie wewnętrznej siły, jak również zobrazowanej nadziei na pokonanie pozornie niepokonanego. Przeciętny widz wychodzi z kina z poczuciem pewnego rodzaju wolności.

Powstało kilka sequeli przygód Freddy'ego K. jednak nie wszystkie były jego dziełami. Scenariusz napisał do części pierwszej i trzeciej. Po tym jak ostatnia część niezbyt spodobała się widzom, Craven – jak na czułego ojca przystało – postanowił oddać Kruegerowi co do niego należy. Napisał zatem scenariusz i wyreżyserował ‘Nowy Koszmar Wesa Cravena’, w którym Freddy tryumfalnie powrócił.

Mimo, że sam pisze scenariusze i reżyseruje nie odmawia innym pomocy, tak finansowej (występuje jako producent), jak i merytorycznej (służy radą). Gdy pod drzwiami Cravena zjawił się Kelvin Williamson, reżyser zapewne był zdziwiony. Pan Williamson był bowiem zagorzałym fanem Cravena w związku z czym napisał scenariusz horroru, pełnego odnośników do poprzednich filmów mistrza. Williamson ponoć stwierdził że zgodzi się na wszystkie warunki i zrobi co wytwórnia zechce, byle Wes wyreżyserował jego scenariusz. Craven po przejrzeniu scenariusza i kilku drobnych poprawkach nakręcił ‘Krzyk’, który stał się jednym z najpopularniejszych horrorów lat ’90. Dostrzegając talent w młodym fanie, pomógł mu nieco w dalszym rozwoju zawodowym, spotkali się zresztą ponownie na planie ‘Przeklętej’.

Wes Craven ma na swoim koncie 9 nagród i 3 nominacje. Choć sam nie otrzymał nigdy Oskara, jednak jeden z jego filmów był do tej nagrody nominowany. Reżyser zdobył kilka prestiżowych statuetek, które w świecie fanów horrorów są analogiczne. Być może jego filmy nie zawsze przyciągały tłumy do kin, jednakże zawsze dobrze sprzedawały się i wypożyczały na nośnikach VHS, a później na DVD.

Pierwszym filmem Wesa był ‘Ostatni dom po lewej’, napisał on do niego również scenariusz. Dziś zapewne nie wzbudził by takich emocji, ale w latach ’70 był brutalny, szokujący i w większości krajów zakazany. Historia z pozoru niezbyt skomplikowana dwie nastolatki, koncert i nieciekawa dzielnica. W poszukiwaniu ‘wzmocnienia’ na koncert, dziewczęta wpadają na poszukiwanych przez policję morderców. Oprawcy torturują i gwałcą nastolatki by ostatecznie je zabić. Policja jednak jest coraz bliżej. Aby zmylić pościg, mężczyźni ukrywają się w ostatnim domu po lewej stronie ulicy, w którym gospodarze udzielają im gościny. Jednak gdy na jaw wyjdzie iż ta czwórka jest zabójcami ich córeczki, role szybko się odwrócą. Dziś może nie jest makabryczny, ale wtedy to było coś ;)

Następną produkcją były ‘Wzgórza mają oczy’. Po sukcesie ‘Teksańskiej masakry piłą mechaniczną’ – Tobe'a Hoopera, Wes postanowił nakręcić coś podobnego, jednocześnie innego. Film opowiada o Kalifornijskiej rodzinie, której na pustkowiu psuje się samochód. Wkrótce okazuje się, że pobliskie wzgórza skrywają makabryczne tajemnice, a zamieszkująca je rodzina kanibali wcale nie ma pokojowych zamiarów. Craven otrzymał za ten film statuetkę Sitgest, na Międzynarodowym Katalońskim Festiwalu Filmowym. Odtwórca głównej roli męskiej musiał zadowolić jedynie nominacją.

‘Obcy w naszym domu’ to kolejny horror, tym razem oparty na książce. Julie niedawno straciła rodziców w wypadku. Po tej tragedii przygarnęło ją wujostwo. Dość szybko jednak jej kuzynka Rachael zauważa, że coś dziwnego zaczyna dziać się z większością rodziny, zupełnie jakby Julii nimi manipulowała. Zdeterminowana nastolatka podejrzewa, iż Julie jest wiedźmą i postanawia podjąć walkę ze złem.

Następna również mroczna produkcja to ‘Śmiertelne błogosławieństwo’. Historia Marthy Schmidt, która właśnie szczęśliwie wstąpiła w związek małżeński. Niestety szczęście to nie trwało długo, gdyż Martha szybko owdowiała. Pogrążona w żałobie kobieta w krótkim czasie przekona się, że również jej życiu zagraża niebezpieczeństwo. Okazuje się bowiem, że śmierć małżonka ma związek z tajemniczą sektą do której należał.

Któż z miłośników horrorów tudzież komiksów nie słyszał o ‘Potworze z bagien’? Tak, tak to również dzieło Cravena. Sam napisał scenariusz i wyreżyserował ten film, nominowany w ‘83 do prestiżowej nagrody Saturna, w kategorii najlepszy horror. Treść jest niezbyt złożona – naukowiec prowadzący właśnie eksperymenty nad substancją regenerująca staje przed dramatyczny wyborem, może wskoczyć do bagna pokryty swoim wynalazkiem lub spłonąć żywcem. Wybiera pierwszą opcję, a reakcja chemiczna zmienia go w pół człowieka – pół roślinę. Przerażony perspektywą takiej egzystencji ucieka na bagna, by się ukryć. Wkrótce jednak poświęca się walce ze złem i ratowaniu pięknych niewiast w potrzebie.

‘Zaproszenie do piekła’. Pewna rodzina przenosi się do Kalifornii. Wszystko zdaje się układać wspaniale, sąsiedzi są mili, okolica jest spokojna i zadbana o czym więcej można marzyć? Ponadto jest tu doskonała opieka medyczna i SPA. Wszyscy wokół zachęcają nowych mieszkańców by się tam zapisali. I tylko ojciec rodziny jest nieco zaniepokojony, ma bowiem przeczucie, że za zaproszeniem do SPA kryje się coś złego. Film otrzymał nominację do nagrody Emmy.

W ten oto sposób dotarliśmy do roku 1984. To był dobry rok dla Cravena i pamiętny dla miłośników horrorów. Bo właśnie wtedy do panteonu Wielkich i Mrocznych dołączył nowy członek, obok Frankensteina, Zombie, Draculi i Wilkołaków pojawił się on – Freddy Krueger. Napisany i wyreżyserowany przez Wesa ‘Koszmar z ulicy Wiązów’ stał się kultową i obowiązkową pozycją każdego miłośnika kina z dreszczykiem. Główną bohaterką jest Nancy. Młodą dziewczynę nękają dziwne sny, widzi w nich mężczyznę o poparzonej twarzy, w brązowym kapeluszu i dłoniach ukrytych w rękawiczkach z przymocowanymi nożami. Wkrótce dowiaduje się, że jej znajomi mają podobne koszmary. Gdy ginie jej przyjaciółka – Tina – sytuacja zaczyna robić się naprawdę przerażająca. Ze snu Nancy wynosi kapelusz, w którym znajduje się imię i nazwisko właściciela: Freddy Krueger. Równie kultowa jak film jest wyliczanka:

„Raz, dwa Freddy prawie już Cię ma

Trzy, cztery lepiej zamknij drzwi

Pięć, sześć, krucyfiks w rękę weź

Siedem, osiem nie zasypiaj proszę

Dziewięć, dziesięć nie śpij nigdy dziecię.”

Dla wzmocnienia efektu przerażenie, wyliczanka była śpiewana/cytowana przez małe, ubrane na biało dziewczynki.

Film zdobył dwie statuetki na Fanatic Film Festiwal i trzy kolejne nominacje do nagrody Saturna w tym jedną za najlepszy klasyczny film DVD. Smaczku po latach dodaje fakt, że jedną z ról grał Johny Deep.

‘Morderczy chłód’ to telewizyjna produkcja wyreżyserowana przez Cravena. Mężczyzna umiera i zostaje poddany zabiegowi kriogenicznemu. Po dziesięciu latach powraca do życia, odkrywa jednak pewne efekty uboczne związane z ‘chłodzeniem’.

‘Wzgórza mają oczy II’ to historia o grupie nastolatków, udających się na wyścig po pustyni. Gdy skończy im się benzyna, odkryją co przydarzyło się tu wcześniej pewnej rodzinie.

‘Casebusters’ to dla odmiany kino familijne. Pewne rodzeństwo – detektywi amatorzy – pomagają swojemu dziadkowi w rodzinnym interesie. Film również otrzymał nominację, do nagród Młodej Publiczności.

‘Przyjaźń na śmierć i życie’ to horror skierowany raczej do młodzieży. Historia przyjaźni między geniuszem komputerowym, budującym roboty i dziewczyną z sąsiedztwa, nad którą pastwi się ojciec. Po kolejnej awanturze i rękoczynach dziewczyna umiera – jednak nie na długo. Chłopak przy użyciu całej swojej wiedzy i umiejętności przywraca Samanthę do życia. Jednak ‘nowa’ silna Samantha pragnie jedynie zemsty na okrutnym ojcu i mieszkańcach miasteczka. Dzisiaj treść nie wydaje się porywająca, to jednak film zdobył trzy nominacje do nagród Young Artist Awards.

Następnie Craven wyreżyserował 5 odcinków ‘Strefy Mroku’ (tej z lat 1985 – 1989). Serial złożony był z jednego dłuższego albo dwóch lub trzech krótszych opowieści. Są to historie był mieszanką wątków magicznych, i horrorowych, powiązanych z sobą w dość dziwny sposób. Wes wyreżyserował następujące odcinki: ‘Teh Road Less Travelled’ z 1986, ‘Her Pilgrim Soul’ z 1985, ‘Dealer’s Choice’ z 1985, ‘Chameleon’ i ‘Wordplay’ z 1985, ‘A Littre Place and Quiet’ i ‘Shatterday’ z 1985. Za swoją pracę zdobył dwie nagrody i 4 nominacje.

‘Wąż i Tęcza’ to horror nawiązujący do motywu Zombie i Voodoo. Antropolog udaje się służbowo na Haiti by zbadać legendę Zombie. Pewien koncern farmaceutyczny jest zainteresowany tajemniczym specyfikiem ‘usypiającym ludzi’ – chcą wykorzystać go jako środek znieczulający. Wkrótce mężczyzna przekona się, że Zombie naprawdę istnieją…

Film zdobył nominację do nagrody Saturna.

W ‘Zbrodni ze snu’ Wes zaczął film jakby od końca. Brutalny psychopatyczny morderca został pojmany, przytłaczające dowody sprawiły, że dość szybko zapadł wyrok – krzesło elektryczne. Wyrok wykonano. Rodziny ofiar i okoliczni mieszkańcy odetchnęli z ulgą. Jednak przedwcześnie – jest to bowiem początek koszmaru, a morderca powróci z zaświatów w poszukiwaniu zemsty i kolejnych ofiar. Jak jednak zabić kogoś, kto już nie żyje?

Ten oryginalny poniekąd pomysł został uhonorowany nominacją w kategorii: najlepszy film.

‘Nocne wizje’ to dla odmiany thriller. Detektyw Mackey wraz z młodą panią psycholog o nieprzeciętnych zdolnościach stara się ująć seryjnego zabójcę.

‘W mroku pod schodami’ jest horrorem z dawką czarnego humoru. Fool to typowy rozrabiaka i łobuz. Na swoje trzynaste urodziny wraz z kolegami zaplanowali ‘coś ekstra’. Włamanie się do domu najbogatszych ludzi w dzielnicy, pod ich nieobecność i zabranie z sobą kilku pamiątek wydaje się im dobrym pomysłem. Szybko jednak chłopcy dochodzą do wniosku, że był to największy błąd, który popełnili w życiu – a kto wie może i ostatni. Wszystko wskazuje na to, że mieszkający to ludzie to psychopaci o skłonnościach sadystycznych. W tytułowym mroku pod schodami 'zagnieździły się' dziwne dźwięki.

Kolejna nominacja do nagrody Saturna i dwie statuetki dla Wesa Cravena świadczą o tym, że film widzom się spodobał.

‘Nightmare Cafe’ to dość specyficzna mieszanka horroru i thrillera. Frank i Fay trafiają do kawiarni. Nie do końca wiedzą w jaki sposób się tam znaleźli i jak się wkrótce okaże nie do końca są żywi. Zostają tam jako kucharz i kelnerka. Podczas pracy dostrzegają jak to miejsce przyciąga zagubione dusze. Starają się też odkryć kim jest tajemniczy właściciel.

‘Nowy Koszmar Wesa Crevena’ to nowa odsłona starego filmu. Ponieważ Freddy po kolejnych częściach przestał już być tak 'straszliwie straszny', Wes postanowił go solidnie odkurzyć. W pierwszej części zatarły się granice między tym co realne, a tym co wyśnione, tutaj Craven poszedł dalej. W filmie wystąpili aktorzy z pierwszej części filmu i grali…samych siebie. Mamy tu Wesa Cravena, który kręci kolejny film o Freddym K., mamy Heather Langenkamp (filmowa Nancy) o wiele już starszą niż w pierwszej części, dziś żonę i matkę, mamy plan filmowy i dobrze nam znanych aktorów. Heather miewa dziwne koszmary, w których pojawiają się niepokojące oznaki bytności Kruegera. Zarówno tłumaczenia autora scenariusza – Craven, jak i Roberta Englunda – odtwórca roli Freddy'ego – że jest to postać fikcyjna i naprawdę nie ma się czego bać nie przekonują Heather. Wes tłumaczy aktorce, że sam wymyślił Freddiego i tak naprawdę on nie istnieje. Okazuje się jednak, że wiara rzeszy fanów i masa filmów uczyniła Freddy'ego Kruegera żywym i istniejącym w realnym świecie…

Ten dość specyficzny pomysł przyniósł Cravenowi nagrodę Saturna i 5 nominacji do innych prestiżowych – w świecie s-f i horrorów – nagród.

Filmy o wampirach to delikatna kwestia, część z nich zostaje przebojami, większość jednak ląduje na półkach wypożyczalni – taki tez los spotkał film Wesa ‘Wampir na Brooklynie’. Haitański odpowiednik Draculi szukający żony na Brooklynie nie do końca spodobał się widzom.

W latach ’90 pojawiła się masa horrorów z hektolitrami krwi przez co gatunek ten coraz częściej kojarzony był z kiczem. Wspomniany już wcześniej chłopak pojawił się w życiu Cravena ze scenariuszem napisanym według klasycznych, ‘świętych’ zasad filmu grozy. Mimo, że zabójcą jest tu człowiek, to obraz ten zaklasyfikowano jako horror. Scenariusz miał to 'coś', jednak Kelvin Williamson postawił warunek, reżyserem filmu – jak i potencjalnych sequeli – może zostać tylko i wyłącznie Wes Craven. Reżyser przechodził wówczas ciężki okres, jego ostatnia produkcja przyniosła klapę finansową i zaczęto spekulować, że najwyraźniej czas świetności minął dla niego bezpowrotnie. Po przejrzeniu scenariusza Wes zgodził się na jego wyreżyserowanie i tak powstał jeden z najgłośniejszych horrorów lat ’90 ‘Krzyk’. Pozornie banalna historia okazała się hitem kinowym. W małym miasteczku tajemniczy morderca, przebrany w strój ducha w dość wymyślny sposób pozbawia życia kolejne osoby. Jedną z jego niedoszłych ofiar jest Sidney, która wraz z widzami stara się rozwiązać zagadkę nim dopadnie ją zabójca. Film pełen odniesień do poprzednich produkcji Cravena, których znawcą jest filmowy Randy – formułujący teorie, jak przeżyć w horrorze. Historia pełna jest zawiłości, jednak reżyser zdaje się niczego przed widzem nie ukrywać, przez co niekiedy można zgubić trop.

Film zdobył 7 nagród – w tym nagrodę MTV dla najlepszego reżysera i 4 nominacje. Mimo swej popularności ‘Krzyk’ postrzegany był przez niektórych w sposób negatywny – miało to związek z głośną sprawą dwóch nastolatków, którym udowodniono zabójstwo, oni zaś jako linię obrony obrali twierdzenie, że popchnął ich do tego film [„Filmy nie tworzą zabójców, czynią ich tylko bardziej pomysłowymi” cyt. z filmu ‘Krzyk’] z którego czerpali wenę. Sąd takie uzasadnienie czynu odrzucił, a w kolejnej części kilkakrotnie w scenariuszu pojawiły się kwestie mówiące o tym, że oglądania filmów nie należy traktować jako usprawiedliwienia rzeczywistych zbrodni.

‘Krzyk 2’ przyciągnął do kin tłumy, jednak nie był tak udany jak część pierwsza. Bohaterką jest znana nam Sidney, która stara się zapomnieć o wydarzeniach z rodzinnej miejscowości, jest teraz studentką i pragnie zacząć od nowa. Niestety do kin trafia właśnie horror oparty na wydarzeniach jakie miały miejsce w Woodsboroo, co powoduje masę głupich żartów. Jednak Sidney interesują się nie tylko żartownisie, ale także zabójca. Film choć nie rewelacyjny, utrzymany jest na przyzwoitym poziomie i zapewne temu zawdzięcza kolejne 5 nagród i 8 nominacji.

Po kinie z dreszczykiem przyszła kolej na biograficzny dramat muzyczny. Craven udowodnił, że potrafi kręcić nie tylko kino grozy. ‘Koncert na 50 serc’ to historia kobiety, która dla ukochanego mężczyzny rezygnuje z kariery skrzypaczki. Wiedzie żywot żony i matki dwojga synów. Jednak mąż okazuje się być niezbyt wiernym składanej przysiędze i odchodzi z kochanką. Zrozpaczona kobieta, po kilku tygodniach podejmuje decyzję o pracy w szkole – zaczyna uczyć gry na skrzypcach.

Film zdobył dwie nominacje do Oskara, 5 różnego rodzaju nagród i 9 kolejnych nominacji.

‘Krzyk 3’ podobnie jak poprzednie części okazał się przebojem kasowym. Osobiście uważam, że jest o wiele lepszy od sequela i dorównuje poziomem części pierwszej. Oprócz grasującego mordercy reżyser przewidział również atrakcje komediowe. Kręcony jest bowiem ‘Cios 3’ oparty rzecz jasna na ‘autentycznych’ zdarzeniach z Woodsboroo, niestety na planie oprócz aktorów pojawia się autentyczny zabójca. Sidney wraz z przyjaciółmi postanawia stawić czoło mordercy i raz na zawsze pokonać lęk związany ze swoimi przejściami. Tak więc bohaterowie z części pierwszej będą mogli poznać aktorów, którzy grają ich w ‘Ciosie 3’. Takie rozplanowanie akcji zaowocuje masą przezabawnych dialogów i komizmów sytuacyjnych. Pojawią się również innego rodzaju smaczki związane z innymi znanymi produkcjami. Ponadto trzecia część pokrywa i tłumaczy błędy i słabości scenariusza części drugiej, a także wspaniale dopełnia całość trylogii.

Jak się można było spodziewać 5 nagród i 5 nominacji.

‘Przeklęta’ jest historią rodzeństwa, które podczas próby pomocy przypadkowej osobie zostało pokąsane przez wilkołaka. Z dnia na dzień ich zmysły wyostrzają się, zwiększa się także siła fizyczna – niestety wszystko to ma swoją cenę. Film zdecydowanie przeciętny, podobny do innych tego typu produkcji. Prawdopodobnie Craven wyreżyserował go z wdzięczności. Autorem scenariusza był Kelvin Williamson – autor scenariusza ‘Krzyku’.

‘Red Eye’ to historia osadzona w thrillerze psychologicznym nieco stylizowanym na Hitchcocka. Lisa jest młodą, atrakcyjną i całkowicie oddaną swojej pracy osobą. Nieco zamknięta w sobie kobieta wraca właśnie z pogrzebu, gdy niespodziewanie spotyka przystojnego mężczyznę. Akcja nabiera tępa, gdy okazuje się, iż jest to płatny morderca, który chce wykorzystać pozycję zawodową Lisy w wykonaniu kolejnego zlecenia.

Film został nagrodzony w kategorii najlepszy thriller, zdobył też 8 innych nominacji.

‘Zakochany Paryż’ ta nietypowa komedia romantyczna to zbiór 20 historii mających miejsce w 20 różnych dzielnicach Paryża. Jeden z epizodów – ‘Pere Lachaise’ – wyreżyserowany jest przez Cravena.

Jak już wspomniałam Wes Craven to nie tylko reżyser ale i scenarzysta, producent oraz aktor amator. Jeśli chodzi o scenariusze napisał je do min: "Ostatni dom na lewo", "Wzgórza mają oczy" I i II, "Koszmar z ulicy Wiązów", "Koszmar z ulicy Wiązów III", "Nowy Koszmar Wesa Cravena", "Potwór z bagien", "Zbrodnia ze snu", "W mroku pod schodam"i, "Pulse", "Wzgórza mają oczy 2" (2007). Wes był producentem filmów tj. min.: "Together", "Koszmar z ulicy wiązów III", "Nowy koszmar Wesa Cravena", "Zbrodnia ze snu", "Władca życzeń", "Nie patrz w dół", "Dracula 2000", "Krwawa uczta", "Rasa", "Wzgórza mają oczy" (2006) i "Wzgórza mają oczy II" (2007).

Filmy Wesa Cravena odbierane były różnie, podobnie zresztą jak i ich popularność była zmienna – zależnie o jakim tytule mówimy. Jednak mimo lepszych i gorszych pozycji temu reżyserowi udało się na stałe wpisać do historii klasyki filmografii. Być może Wes Craven nie chce zostać zapamiętany jedynie jako reżyser kina grozy, a jako osoba wszechstronna, dlatego też ostatnio podejmuje się udziału w różnego rodzaju ‘nie horrorowych’ projektach, jak chociażby ‘Zakochany Paryż’.

Tytuły reżyserowane przez Wesa Cravena:

1972: Ostatni dom na lewo (Last House on the Left, The)

1977: Wzgórza mają oczy (Hills Have Eyes, The)

1978: Obcy w naszym domu (Stranger in Our House)

1981: Śmiertelne błogosławieństwo (Deadly Blessing)

1982: Potwór z bagien (Swamp Thing)

1984: Zaproszenie do piekła (Invitation to Hell)

1984: Koszmar z ulicy Wiązów (Nightmare on Elm Street, A)

1985: Wzgórza mają oczy II (Hills Have Eyes Part II, The)

1985: Morderczy chłód (Chiller)

1985-1989: Strefa Mroku (The Twilight Zone)

1986: Casebusters

1986: Przyjaźń na śmierć i życie (Deadly Friend)

1988: Wąż i Tęcza (Serpent and the Rainbow, The)

1989: Zbrodnia ze snu (Shocker)

1990: Nocne wizje (Night Visions)

1991: W mroku pod schodami (People Under the Stairs, The)

1992: Nightmare Cafe

1994: Nowy koszmar Wesa Cravena (New Nightmare)

1995: Wampir w Brooklynie (Vampire in Brooklyn)

1996: Krzyk (Scream)

1997: Krzyk 2 (Scream 2)

1999: Koncert na 50 serc (Music of the Heart)

2000: Krzyk 3 (Scream 3)

2005: Przeklęta (Cursed)

2005: Red Eye (Red-Eye)

2006: Zakochany Paryż (Paris, je t'aime)

2009: Zbrodnia ze snu (Shocker) w przygotowaniu