Światy z czterema słońcami?

Teleskop kosmiczny Spitzera znalazł pośrednie dowody na istnienie układu planetarnego w układzie poczwórnym - to znaczy takim, w którym znajdują się aż cztery związane grawitacyjnie gwiazdy.

Stosunkowo młody (bo liczący zaledwie 10 milionów lat) układ HD 98800, odległy o 150 lat świetlnych od Ziemi, składa się z dwóch układów binarnych gwiazd, obiegających się wzajemnie w skomplikowanym tańcu. Każdy układ binarny to dwie gwiazdy, których wzajemna odległośc równa jest mniej więcej odległości Ziemi od Słonca (czyli 1 jednostce astronomicznej). Odległość pomiędzy dubletami jest pięćdziesiąt razy większa (w takiej odległości od Słonca znajduje się Pluton).

{obrazek http://www.spitzer.caltech.edu/Media/happenings/20070724/sig07-013_200.jpg}Od kilku lat wiadomo było, że wokół jednego z układów (HD 98800B, składającego się z gwiazd HD 98800Ba i HD 98800Bb) znajduje się dysk pyłowy, nieobecny w drugim. Teleskop Spitzera umożliwił odkrycie jego wewnętrznej struktury. Okazało się, że tak naprawdę składają się na niego dwa dyski: zewnętrzny, znajdujący się mniej więcej tam, gdzie w Układzie Słonecznym jest Jowisz (5.9 j.a.), złożony najprawdopodobniej z asteroid i komet; oraz wewnętrzny dysk odpowiadający pozycją Marsowi i słonecznemu pasowi asteroidów (1.5-2 j.a.), zbudowany z drobniejszych składników.

Zwykle taka luka w dysku pyłowym oznacza, że uformowała się tam planeta, która usunęła ze swojego otoczenia wszelkie inne obiekty. Tym razem astronomowie są ostrożniejsi - ponieważ jest to układ poczwórny, niewykluczone iż za taką strukturę dysku odpowiada subtelne oddziaływanie grawitacyjne pozostałych składników systemu.