“Elizjum” - recenzja

Elizjum jest to gra karciana opisująca potyczki greckich bogów, bazująca na mechanice wykorzystywania umiejętności kart zakupionych za pomocą naszych kolumn. W grze również będziemy łączyć karty w grupy o różnych wartościach i układach. Szczegółowo o zasadach napiszę troszeczkę później.

Kolumny, kolumny, wszędzie kolumny!

Zawartość pudełka:

• 168 kart (8 Rodzin)
• 1 plansza Świątyni
• 1 plansza Wyroczni
• 6 płytek Misji
• 16 Kolumn wpływu
• 4 dyski Kolejności
• 1 znacznik Epoki
• 19 żetonów Nagrody
• 40 znaczników Złota
• 45 żetonów Punktów Zwycięstwa
• 25 żetonów Punktów Prestiżu
• 12 Pierścieni mocy
• 4 karty pomocy
• 4 plansze graczy
• 1 przewodnik z opisem działania kart
• 1 instrukcja

Jeżeli chodzi o wrażenia dotyczące jakości elementów, to jak w większości przypadków gier wydawnictwa Rebel nie mam się do czego przyczepić. Ba, grafiki na kartach nawet mi zaimponowały, choć trzeba pamiętać, że kilka grafik się powtarza i ma to znaczenie w zasadach. No i coś, co mi się bardzo podoba w przypadku gier tego wydawnictwa – pudełka mają miejsce wyszczególnione na każdy rodzaj elementów. Czyli coś, czego w przypadku gier od Fantasy Flight Games czy Lacerty (Lacerta daje przynajmniej dużo woreczków strunowych) raczej nie uświadczymy.

Po przejrzeniu kart można zaryzykować stwierdzenie, że osoby, które grały w różne TCG albo LCG będą miały łatwiej jeżeli chodzi o naukę zasad Elizjum. Przynajmniej w przypadku mnie i mojej dziewczyny to się sprawdziło, znacznie łatwiej było nam zrozumieć zasady. Co do instrukcji - tutaj mam powód, żeby się uśmiechnąć. Dobrze napisane zasady gry są kluczem, aby czerpać z niej samą przyjemność, a w Elizjum dostajemy solidny „klucz” do rozgrywki.

Jak tam modły do bogów?

Rozgrywka w Elizjum trwa 5 rund z czego każda jest podzielona na fazy:

I: Przebudzenie

II: Akcje Graczy

III: Tworzenie Legend

IV: Koniec Epoki

Na początku przygotowujemy talię do gry poprzez wybranie odpowiadającego nam układu rodzin kart bogów, rozdajemy każdemu z graczy po 4 kolumny w 4 różnych kolorach i wybieramy gracza rozpoczynającego. Następnie przechodzimy przez każdą z tur. Akcje  w drugiej turze gracze wykonują jedną po kolei.

Działanie faz:

Przebudzenie – czyścimy Agorę (pole skąd gracze pobierają karty) i dokładamy do niej karty w ilości zależnej od ilości graczy.

Akcje graczy – w tej fazie gracze będą zdobywać karty za kolumny, z czego każda karta ma wymaganie kolorystyczne kolumny, jaką musimy mieć, a nie jaką musimy zapłacić. Każdy z graczy ma 4 kolumny, lecz dobiera 3 karty, a to dlatego, że z jedną z kolumn dobieramy również jedną kartę misji, która ustanawia naszą kolei w turach i definiuje ile dostaniemy złota i jaką ilość kart będziemy mogli przesunąć, aby tworzyć legendy. Po zdobyciu kart rodów i misji możemy zagrywać akcję z naszych kart. Akcje z kart w Elizjum najłatwiej podzielić na pasywne i na aktywowane z czego aktywowane maję kilka podtypów. W przypadku, gdy któryś z graczy nie może dobrać karty misji ani boga to dobiera kartę mieszkańca, działającą jak joker z tą różnicą, że na koniec gry daje 2 punkty ujemne.

Tworzenie legend – w zależności od tego jaką kartę misji otrzymaliśmy w poprzedniej fazie, tyle będziemy mogli przesunąć kart do tworzenia legend (układów). Legendy tworzymy poprzez przeniesienie kart z Domeny do Elizjum i łączenie kart w układy:

Legendy Potęgi - mogą składać się tylko i wyłącznie z kart różnych rodzin o tym samym poziomie.

Legendy Rodzinne - mogą składać się tylko i wyłącznie z kart tej samej rodziny, ale o różnych poziomach i mogą zawierać do 3 kart w układzie.

Koniec Epoki – w tej fazie prostujemy karty ze zużytymi mocami, aby móc je wykorzystać w kolejnych turach. Wracają do nas nasze kolumny i przesuwamy znacznik rund na kolejną epokę. Dodatkowe punkty otrzymujemy w przypadku, gdy czym prędzej złożymy legendę o danym składzie.

No i tak po 5 rundach każdy z graczy zlicza punkty otrzymane za swoje legendy i za aktywowane zdolności.

Jak dobrze się bawiłem z Elizjum?

Dobrze, czasami nawet bardzo. Elizjum biorę za pozycję dobrą prawie dla każdego planszówkowicza, chociaż tak jak napisałem wcześniej, gracze w LCG i TCG powinni mieć łatwiejsze podejście do tej gry. Największą zaletę tytułu jest multum (prawie) niezliczonych możliwości kombinowania zdolności na kartach, a element losowy (dobieranie kart) jest zniwelowany, toteż wszyscy mają dostęp do jednej puli. Kolejne plusy należą się za gigantyczną ilość kombinowania, co poślemy do jakiej punktacji, a co nie. W rozgrywce nie wykorzystamy wszystkich kart z talii podczas jednej partii, a talia co turę może być inna,  co zapewnia żywotność grze. Podobna rozgrywka do poprzedniej? Nie w Elizjum! Dodatkowy plus daję za grafiki, które bardzo dobrze oddają klimat rodziny, z której pochodzą.

Czy Elizjum jest dobrą grą? Zdecydowanie. Czy jest świetną grą? Może jednak nie przesadzajmy. Czemu? A to dlatego, że czasami tura może się przedłużyć, zwłaszcza jak gramy w cztery osoby i cały czas musimy wprowadzać poprawki do naszego master planu. Z mojego doświadczenia wiem, że nuda potrafi skutecznie zabić dobrą grę. Elizjum na całe szczęście nie zabiła, ale była bliska uśpieniu. No i na koniec odrobina zrzędliwości – rozdzielanie kart po zakończonej rozgrywce.

Plusy:

• Klimat
• Regrywalność
• Mnóstwo sposobów na zdobywanie punktów
• Łatwe do pojęcia zasady

Minusy:

• Może być nudna przy 4 graczach

Tytuł: "Elizjum"

• Ilość graczy: 2-4
• Czas rozgrywki: ok. 60 minut
• Wiek: 14+
• Cena: około 150zł

Dziękujemy wydawnictwu Rebel za udostępnienie egzemplarza gry do recenzji.