Zakazana Wyspa - recenzja gry planszowej

"Zakazana Wyspa" kusi poszukiwaczy przygód skarbami skrytymi w budynkach, opuszczonych dawno temu przez zapomnianą cywilizację. Niestety, próba zdobycia starożytnych artefaktów uruchomiła mechanizm samozagłady i wyspa tonie. Czy śmiałkowie zdobędą skarby i zdążą uciec nim wyspa zatonie w odmętach oceanu?

Puszka Pandory

Zakazana Wyspa urzeka swoim wyglądem i jakością wykonania. W pięknej, metalowej puszce równo poukładane w wytłoczce elementy gry czekają na odkrycie. Znajdziemy tam 2 talie kart (standard ccg), karty bohaterów, pionki, dwustronne kafelki symbolizujące lokacje wyspy, miarkę poziomu wody oraz cztery bardzo ładne figurki reprezentujące skarby, które gracze próbują zdobyć. 

Po przeczytaniu instrukcji wyraźnie widać, że autor Matt Leacock nie odkrył Ameryki i serwuje nam mechanikę znaną z Pandemica, tylko w wersji mocno uproszczonej. Zakazana wyspa jest grą kooperacyjną i jako taka posiada jedną sporą wadę - gramy w nią tak dobrze, jak najlepszy gracz przy stole (syndrom szefa). Partia rodzica z dziećmi może więc stać się rozgrywką jednoosobową, a to już nie sprawia takiej frajdy. 

Przybywamy na zakazaną wyspę

Jak wygląda rozgrywka? Układamy z kafelków lokacji wyspę, dzielimy karty na Talię Skarbów oraz Talię Zalania, z której dobieramy 6 kart lokacji – to będą początkowo zalane tereny wyspy, ich kafelki obracamy na drugą, niebieską stronę (jeśli teren zostanie zalany ponownie, to jest całkowicie eliminowany), tasujemy karty Śmiałków i rozdajemy graczom, każdemu dajemy również 2 karty z Talii Skarbów. Następnie ustawiamy na wodomierzu poziom trudności i możemy zacząć wyprawę po starożytne artefakty.

W swojej turze można wykonać do 3 akcji, które wybieramy z poniższej listy:

• ruch na sąsiednie pole (nie po skosie, chyba że gramy Odkrywcą;  Pilot raz w turze może przenieść się na dowolne pole;  Nawigator w swojej turze kosztem 1 akcji może przemieścić pionki innych graczy o 1-2 pola)

• wymiana kart z innym graczem (jego pionek musi stać na tym samym terenie, chyba że gramy Posłańcem)

• umocnienie sąsiedniego zalanego terenu (nie po skosie, chyba że gramy Odkrywcą; Inżynier może umocnić do 2 terenów w turze)

• zdobycie skarbu, czyli wymiana 4 kart identycznych kart na figurkę (musimy to zrobić w jednej z 2 odpowiednich dla danego artefaktu lokacji) 

Szóstym śmiałkiem jest Nurek, którego specjalna zdolność nie została zbyt dobrze wytłumaczona w instrukcji. Konieczne było sięgnięcie do Internetu i wizyta na forum Board Game Geeka, gdzie sam autor wyjaśnia działanie Nurka – za 1 akcję możemy przepłynąć przez dowolną ilość zalanych lub całkowicie zatopionych pól, zakładając że są połączone ze sobą. Ruch możemy skończyć zarówno na polu zalanym, jak i suchym. Nie możemy pływać wokół wyspy. 

Po wykonaniu akcji gracz dobiera 2 karty z Talii Skarbów. Może trafić na kartę skarbu (w talii jest 5 kart dla każdego z 4 artefaktów), kartę helikoptera (3 w talii, umożliwiają przelot na dowolne pole dowolnym graczem i nie kosztuje to akcji), kartę worków z piaskiem (2 w talii, umożliwia umocnienie dowolnego pola) lub kartę "Wzbiera woda!", która powoduje podniesienie poziomu na wodomierzu i wtasowanie już użytych kart Talii Zalania – ponowne wylosowanie karty już zalanej lokacji powoduje jej całkowite zatopienie! Limit 5 kart na ręce skutecznie uniemożliwia chomikowanie kart i zbieranie 2 artefaktów jednocześnie.

Następnie gracz dobiera karty z Talii Zalania w ilości wskazywanej przez wodomierz i obraca odpowiednie kafelki wyspy niebieską stroną do góry. Ponownie zalane tereny są usuwane z gry razem z odpowiadającą im kartą. 

Celem gry jest zdobycie wszystkich 4 skarbów, zebranie całej grupy śmiałków na polu Przystań Głupców i zagranie karty "Lot helikopterem". Grę przegramy jeśli:

• zatoną oba pola umożliwiające zdobycie skarbu, którego jeszcze nie mamy

• zatonie Przystań Głupców

• zatonie kafelek pod pionkiem gracza, a ten nie ma możliwości ucieczki na sąsiednie pole

• poziom wody na wodomierzu osiągnie znaczek czaszki

Świątynia przeznaczenia

Rozgrywka toczy się jak kula w Indianie Jonesie – na początku mamy złudne poczucie względnego bezpieczeństwa, ale z każdą turą wyspa jest zalewana, znikają kolejne pola i trzeba maksymalnie wykorzystać zdolności bohaterów oraz karty specjalne. Niestety, by gra stanowiła jakiekolwiek wyzwanie dla doświadczonych planszówkomaniaków, trzeba grać na najwyższym poziomie trudności, na niższych prawie każda rozgrywka kończy się zwycięstwem. Oczywiście wiele zależy od szczęścia (albo jego braku) – w jednej z rozgrywek Przystań Głupców zatonęła nam na samym początku... 

Dla kogo jest przeznaczona "Zakazana Wyspa"? Polecam ją zwłaszcza dzieciom i młodzieży oraz osobom, które nie miały do tej pory styczności z planszówkami. Może być dla takich osób świetnym prezentem i zachęci je do grania w inne gry. Nie polecam jej posiadaczom Pandemica, ponieważ nie znajdą w niej nic nowego, nie polecam też starym wyjadaczom, dla których wyprawa na wyspę nie będzie stanowić żadnego wyzwania.

 korekta: doomborch

PLUSY:

• opakowanie w formie puszki

• przepiękne ilustracje i figurki skarbów

• proste i łatwe do przyswojenia zasady

• krótka i dynamiczna rozgrywka

• znakomity stosunek jakości do ceny

MINUSY:

• problem Nurka wymagał szukania wyjaśnienia zasad w Internecie

• 2 karty bohaterów mają opisy po czesku

• mechanika zapożyczona z Pandemica i mocno uproszczona

• dla graczy znających Pandemica zbyt prosta

• spora losowość rozgrywki

• obecny w każdej grze kooperacyjnej "syndrom szefa"

Autor: Matt Leacock

Grafika: C.B. Canga

Wydawca: REBEL.pl

Wiek: od 10 lat

Liczba graczy: 2-4 osób

Czas gry: 30 minut

Zawartość pudełka: 

• 58 kart

• 24 pola wyspy

• 6 pionków

• 4 figurki skarbów

• wodomierz ze znacznikiem poziomu wody

• instrukcja

Cena: 89.95 zł 

Dziękujemy wydawcy gry, firmie Rebel, za udostępnienie gry do recenzji. Zdjęcia pochodzą ze strony rebel.pl