Wiersze Agnieszki Zniszczyńskiej cz. 1

„Agnieszka"

ach...

to było głębokie westchnięcie

nazywam się

nie powiem

bo

zapomniałam

jestem . . .

nie wiem

nikt mi nie powiedział

do widzenia

idę . . .

zgubiłam drogę

kocham . . .

popatrzyłam w lustro

nadtłuczone

pragnę . . .

gdzie ja to . . .

gdzieś było napisanepłaczę gdy . . .

proszę nie

latać - szyld

serce na . . .

apsik !

chusteczkę poproszę

zmęczyłam się . . .

dobranoc

„just fly... it does no matter..."

chcę latać!

usłyszałam krzyk...

chwilę później

lekkie tąpnięcie

pragnienie niezwykłości

wiele kosztuje

ale może jednak kiedyś

skrzydła urosną

zakryję siniaki koszulą

chciałabym aby przerwały ją pióra

"Niezrozumiałe prawdy 10"

Spojrzałam w Niebo

Wszystkie Anioły w mig się pochowały

. . .

Będzie padał śnieg

„Poemat o jednej chwili"

„Michał"

Kobieta Indiańska

gdy ma rodzić

opuszcza wioskę

Odeszłam od nich

gdyż

w mej głowie

roniłam myśl.

„Niezrozumiałe prawdy 1"

     Dlaczego

gdy ekstrawertyk zmienia się w introwertyka

      słychać wielki huk?

- nie wiedziałaś?

Dlatego, że

cały dotychczasowy jego świat legnie

w gruzach...

„Niezrozumiałe prawdy 2"

Przez tydzień mówiłam mało           

            trzy dni milczałam

Dwa tygodnie chodzę w tej koszuli

            włosów kawałek obcięłam   

       Kazała na niego poczekać

okulary mam brudne

„Niezrozumiałe prawdy 3"

Najtrudniejsza

w Życiu

                                   jest

ta chwila                       gdy

trzeba sobie uświadomić 

                                  że

to w cale nie ta chwila

„Niezrozumiałe prawdy 4"

Dobrze jest mieć maski

nie zauważą wtedy

gdy wyszedłeś już

z teatru

„Niezrozumiałe prawdy 6"

                 Mamo...

chciałam Ci powiedzieć,...

że zostaniesz babcią

Dzisiaj odkryłam,

że ludzie rozmnażają się przez wiatr

"jeden dzień do miesiąca"

musiałam obudować serce wysokim i szczelnym murem

aby nie uszkodziło

pozostałych narządów

jak będzie pękało

„Drzewne Aniołki"

Czy słyszałeś kiedyś

o Aniołkach Drzewnych?

            Nie?

   Więc słuchaj...

Siedzą one w meblach

W każdej szafie

                        w każdym pokoju

Zdarza się, że gdy strop

drewniany to i tam są.

Przecudne w swej postaci

niewielkie kreaturki

Powykrzywiana w brązie

mała twarzyczka

I skrzydła też mają

Każde w inną stronę

Drzeworki nie latają

one przepływają

po słojach drzew

gdy Ci smutno

do stołu uśmiechnij się

Usiądź cicho i spokojnie

  zacznij nasłuchiwać           

         Słyszysz  ?

    Ten szum... to właśnie

Drzeworki - Anioły z Drzew

Jeśli nie słyszysz to

zamknij oczy a serce

na roścież otwórz, 

wtedy na pewno zobaczysz,

    wtedy na pewno przyjdą...