"Millennium": "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" Księga II - recenzja

Dziennikarz Mikael Blomkvist prowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia niejakiej Harriett Wanger, do którego doszło wiele lat wcześniej. Wkrótce poznaje utalentowaną hakerkę, Lisbeth Salander, i od tej pory pracują wspólnie. Blomkvist i Salander wpadają na trop do rozwikłania tajemnicy, a przy okazji odkrywają  inne mroczne sekrety, przez które znajdą się w prawdziwym niebezpieczeństwie.

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet cz. II  jest drugim tomem komiksowej adaptacji powieści Stiega Larssona Millenium. Autorką scenariusza jest Denise Mina, stroną graficzną zajęli się Leonardo Manco i Andrea Mutti.

Jeśli ktoś czytał pierwszy tom, sięgając po drugi może się spodziewać mniej więcej tego samego, oczywiście z wyjątkiem treści. Jeżeli ktoś trzyma książkę w ręku po raz pierwszy, nie powinien żałować, a nawet nabrać ochoty na przeczytanie poprzedniej części.

Aura tajemniczości, niespodziewane zwroty akcji i nieco odrealniony klimat to najważniejsze cechy komiksu. Mówiąc o tym ostatnim, mam na myśli to, że ma się uczucie, jakby wszystko działo się nie w realnym świecie, ale jakimś równoległym wymiarze. Identyczne wrażenie można było odnieść przy okazji poprzedniego tomu i trudno powiedzieć, skąd ono się bierze. Natomiast trzeba przyznać, że efekt końcowy jest niezwykle oryginalny.

Jeśli chodzi o scenariusz i rysunki, autorzy pozostali wierni minimalistycznemu stylowi. Podobnie jak poprzednio, Mina umieściła w scenariuszu tylko to, co niezbędne do opowiedzenia historii. Nie oznacza to jednak, że w książce jest jeden wątek, wręcz przeciwnie. Autorka bardzo umiejętnie wyważyła proporcje miedzy tym, co warto opisać słowami, a tym, do opowiedzenia czego wystarczą kadry bez komentarza. Można odnieść wrażenie, że doskonale wie o czym pisze i trzyma się tematu. Ilustracje również nie mają zbędnych szczegółów. Patrząc na nie zwraca się uwagę na to, co istotnego przedstawiają, a nie na mało znaczące elementy. Kreska pozostała mocna, chociaż kolorystyka wydaje się ciemniejsza i bardziej nasycona. Dość zauważalną zmianą jest sposób w jaki została przedstawiona Lisbeth. Wspominam o tym, ponieważ w pierwszym tomie bardzo rzucała się oczy niemalże zegarmistrzowska precyzja, z jaką była narysowana. W tej części oczywiście wszystko jest dopracowane, jednak już bez tak wnikliwego zagłębiania się w detale. Oszczędność w opracowaniu scenariusza i rysunkach to w tym przypadku duży plus. Fabuła komiksu i tak jest dość zagmatwana. Taki styl nie daje wrażenia „przeładowania”, które mogło by być męczące podczas czytania, a całość jest zrozumiała i przejrzysta.

Na koniec kilka zdań o Lisbeth. Salander jest postacią niezwykle charyzmatyczną i to ona przykuwa uwagę najbardziej. Przy okazji recenzowania pierwszego tomu użyłam stwierdzenia, że książka jest o niej. Pisząc o drugim powtórzę te słowa, a nawet dodam, że tutaj to się tym bardziej potwierdza. Mimo że kobieta nie jest główną bohaterką, cały czas ma się ją na uwadze i chciałoby się dowiedzieć o niej czegoś więcej. Ciężko stwierdzić, czy autorzy sprowokowali tę ciekawość celowo, czy mimowolnie, chociaż niełatwo oprzeć się wrażeniu, że w kolejnych częściach Lisbeth namiesza jeszcze bardziej. Najlepszym dowodem na to jest ostatni kadr, na którym dziewczyna idzie samotnie ciemną ulicą. Trudno o bardziej wymowną scenę.

Drugi tom graficznej adaptacji Millennium jest wciągający, oryginalny i zdecydowanie udany. Ciekawe, jak dalej potoczą się losy Lisbeth, i czy autorzy rzeczywiście powiedzą nam o niej nieco więcej. Naprawdę ciekawe…

Tytuł: "Millennium": "Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet" Księga II

• Scenariusz: Denise Mina
• Rysunek: Leonardo Manco, Andrea Mutti
• Wydawnictwo: Czarna Owca
• Data publikacji 05.2013 r.
• Stron: 144
• Format: 170x275 mm
• Oprawa: twarda
• Papier: kredowy
• Druk: kolor
• Wydanie: I
• Cena: 49,90 zł

Dziękujemy wydawnictwu Czarna Owca za udostępnienie komiksu do recenzji.