Trzy nowe opery w cyklu ARTE Opera w marcu, w tym "Hamlet" Warlikowskiego

W marcu, w ramach 5. sezonu cyklu ARTE Opera, platforma streamingowa ARTE.tv przygotowała wyjątkową ofertę dla miłośników muzyki operowej. Melomani będą mogli zobaczyć aż trzy nowe opery – muzyczną odsłonę powieści „Wojna i Pokój” w reżyserii Dmitrija Czerniakowa, czteroaktowe dzieło Wolfganga Amadeusza Mozarta „Wesele Figara” oraz znany wszystkim Szekspirowski dramat „Hamleta” zrealizowany przez Krzysztofa Warlikowskiego, transmitowany na żywo prosto z Paryskiej Opery Narodowej. Przedstawienia operowe będą dostępne bezpłatnie z napisami w sześciu językach: polskim, niemieckim, angielskim, francuskim, włoskim i hiszpańskim na platformie streamingowej ARTE.tv pod linkiem www.arte.tv/opera.

Od niedzieli, 5 marca polscy widzowie ARTE.tv mogą zobaczyć wystawianą w Bawarskiej Operze Państwowej zjawiskową operę „Wojna i Pokój” w reżyserii Dmitrija Czerniakowa, pod kierownictwem muzycznym Vladimira Jurowskiego: https://www.arte.tv/pl/videos/113701-000-A/siergiej-prokofjew-wojna-i-pokoj/. Jest to sztuka, która bije wszelkie dymensje: Prokofiew udźwiękowił epokową powieść Tołstoja jako potężny ciąg scen pomiędzy historią miłosną Nataszy Rostowej i Andrzeja Bołkońskiego, a bitwą rosyjskiej armii z wojskami Napoleona. Największe dzieło muzyczno-dramatyczne Prokofiewa łączy w 13 obrazach dramat społeczny z kroniką dziejów, tworząc monumentalną całość. Po raz pierwszy „Wojna i Pokój” zostanie wystawiona w Monachium. Rosyjski reżyser Dmitrij Czerniakow zazwyczaj przenosi fabuły operowe do czasów współczesnych, często prezentuje je w pozornie codziennych lub intymnych sceneriach i sytuacjach przez co widzowie nigdy nie mogą uciec w zdystansowaną perspektywę planu ogólnego. Poruszają nas przedstawione w swojej niedoskonałości postaci, ze swoimi błędami i raz to udanymi, innym razem daremnymi próbami bycia szczęśliwymi.

Nie sposób wyobrazić sobie Wiedeńską Operę Państwową bez opery komicznej Mozarta. Już 11 marca widzowie ARTE.tv będą mogli zobaczyć jedną z najwybitniejszych oper w historii muzyki: „Wesele Figara”. Już w ramach swojej pierwszej współpracy Wolfgang Amadeusz Mozart i jego librecista Lorenzo Da Ponte podjęli ryzyko: rozpoczęli pracę nad operą nie otrzymawszy ani zlecenia na dzieło, ani obietnicy jego wystawienia czy zapłaty. Ponadto oryginał, komedia Beaumarchais´go, został krótko wcześniej zakazany przez cesarza Józefa II, ponieważ „sztuka zawiera wiele obraźliwych elementów”. Dyplomatycznie utalentowany Da Ponte zdołał rozwiać wątpliwości cesarza i nawet go przekonał, aby osobiście nakazał wystawienie prapremiery „Wesela Figara” w teatrze Hofburgu. Tym razem, Barrie Kosky, jeden z najbardziej innowacyjnych reżyserów operowych naszych czasów, odważył się na nową interpretację Figara, pod kierownictwem głównego dyrektora muzycznego Philippe’a Jordan’a i z udziałem Andrè’a Schuen, Hanna-Elisabeth Müller, Ying Fang i Peter’a Kellner’a w rolach głównych.

Z kolei 30 marca o godz. 19:30 odbędzie się transmisja „Hamleta” prosto z Paryskiej Opery Narodowej. Inscenizacja została zrealizowana przez polskiego reżysera Krzysztofa Warlikowskiego pod kierownictwem muzycznym Thomasa Hengelbrocka. „Być, albo nie być” – Szekspir i jego dramaty do dziś poruszają poetów, filozofów i muzyków. Romantyków XIX wieku fascynował szczególnie „Hamlet”, tragedia zadającą pytania egzystencjalne, opowiadająca o nieszczęśliwej miłości Ofelii i mściwym duchu ojca Hamleta. Ambroise Thomas przekłada dzieło Szekspira na muzyczno-dramatyczny język wielkiej opery francuskiej (grand opera). Otchłanie ludzkiej psychiki są głównym motywem produkcji Krzysztofa Warlikowskiego. Również w przypadku Hamleta zgłębia on szaleństwo, które leży u podstaw dramatu Szekspira i udźwiękowienia Thomasa. Słynny francuski baryton Ludovic Tézier śpiewa rolę tytułową, a Lisette Oropesa wciela się w rolę Ofelii.

Partnerzy ARTE Opera:

• Teatr Wielki - Opera Narodowa (Warszawa),
• Festiwal w Aix-en-Provence (Aix-en-Provence),
• Holenderska Opera Narodowa (Amsterdam),
• Gran Teatre del Liceu (Barcelona) ,
• Staatsoper Unter den Linden (Berlin),
• Théâtre Royal de la Monnaie (Bruksela),
• Semperoper (Drezno),
• Opera Państwowa w Hamburgu (Hamburg),
• Fińska Opera Narodowa (Helsinki),
• Opera w Lozannie (Lozanna),
• Royal Opera House (Londyn),
• Teatro Real (Madryt),
• Teatro alla Scala (Mediolan),
• Bawarska Opera Państwowa (Monachium),
• Teatro Massimo (Palermo),
• Opéra-Comique de Paris (Paryż),
• Paryska Opera Narodowa (Paryż),
• Czeska Opera Narodowa (Praga),
• Opéra National du Rhin (Strasburg),
• Wexford Festival Opera (Wexford),
• Wiedeńska Opera Narodowa (Wiedeń),
• Opernhaus Zurich (Zurych).